Ροκ Συναναστροφές με «Πέντε δεκαετίες ηλεκτρικό ελληνικό τραγούδι». Το ντοκυμαντέρ συνεχίζεται στο Δεύτερο πρόγραμμα 103,7 , κάθε Παρασκευή στις 5 !

Επειδή όλοι ρωτάτε γι αυτά που μέχρι τώρα χάσατε, εδώ μέσα θα βρείτε την πλήρη λίστα θεματικά ανά εκπομπή μέχρι τις 23 που φτάσαμε σήμερα... Μπείτε να τα δείτε...

Νίκος Παπάζογλου 20/3/1948 - 17/4/2011

Πριν απο μερικούς μήνες στην εκπομπή, είχα πει στο μικρόφωνο πόσο δυσάρεστα νέα είχα μάθει για κάποιον πολύ αγαπημένο μας. Χωρίς φυσικά να πω ποτέ το όνομά του και με την ευχή "να πάνε όλα καλά". Είχα πληροφορηθεί πως πλησίαζε το τέλος και όταν αυτά τα μαντάτα "τρέχουν", συνήθως τα πράγματα δε θα πάνε καλά. Εν τω μεταξύ έφυγε ξαφνικά και ο Μανώλης. Και κείνος παρ' όλο που το πάλεψε σκληρά και ήταν χαρούμενος "στο νησί με το ηφαίστειο, τη Νίσυρο" όπως μου έλεγε, δεν πέρασε καιρός και πήγε να τον συναντήσει εκεί ψηλά. Να ξανατραγουδήσουν μαζί... Πολύ σπουδαίος καλλιτέχνης και άνθρωπος.
Καλό ταξίδι Νίκο.

Jeff Waynes Musical Version of War of the Worlds - 1978

Μάνος Ξυδούς - Τι ζητάς; (13 Απριλίου 2010)

Θυμάμαι συχνά το φίλο μου το Μάνο...
Και κείνο το βράδυ όταν κατέρρευσε στα γυρίσματα είναι σίγουρο οτι δε θα το ξεχάσω ποτέ. Όπως δε θα ξεχάσω την αγωνία αλλά και τη μάχη του Μαρκ κόντρα στο μοιραίο. Και λίγο μετά με τη Νάντια στο Τζάνειο, ο πανικός, η φοβερή ξαφνική απώλεια, ο Φίλιππος που έφτασε με τη Μαρία και μου είπε πως «είναι μετά να μην πιστεύεις στις προλήψεις» (ήταν Τρίτη και 13), τα κοράκια των καναλιών που μυρίστηκαν αίμα και πλάκωσαν χωρίς κανένα σεβασμό σε τίποτα, το τηλέφωνο μου που χτυπούσε αδιάκοπα γιατί κάπως μαθεύτηκε ότι αυτές τις στιγμές ήμουν μαζί του.
Και αργότερα πια, η τελευταία (;) μας συνάντηση στους Αγίους Αναργύρους όπου επικρατούσε το αδιαχώρητο, το «Ziggy Stardust» του Bowie, που εκείνο το κορίτσι το έριξε μαζί του για το ταξίδι. Το αφιέρωμα που κάναμε στην πρώτη εκπομπή του νέου κύκλου. Όλα είναι ακόμα κάτι σαν ένα όνειρο και έχω ακόμα την ελπίδα πως κάποτε θα ξυπνήσω.
Κι από τότε κάθε φορά που το ακούω εύχομαι τα πράγματα να ήταν αλλιώς…
Ο μικρός γιος του ο Νικόλας που μιλούσαμε προχθές για τους "Γκορμίτες" και το "Χάρι Πότερ" κάποια στιγμή μου είπε "σε παρακαλώ μη φύγεις ακόμα, κάνουμε καλή παρέα" και άθελα μου έγινα κομμάτια...

-Μη φύγεις ακόμα, κάνουμε καλή παρέα.

Συγνώμη που μετά από καιρό απουσίας επιστρέφω με ένα όχι χαρούμενο κείμενο, αλλά με παρακίνησε αυτό το βίντεο που κάποιος «ανέβασε» στο YouTube, από την εκπομπή που αφιερώσαμε στο φίλο μας το Μάνο.
Αυτή είναι η τελευταία του (κυριολεκτικά…) εμφάνιση στο αγαπημένο μου «Τι Ζητάς», που σαν από τραγική ειρωνεία ο Μαρκ και η Βάσω στην αρχή δεν το ήθελαν στην εκπομπή, ακούγοντας από λάθος την άλλη εκδοχή του και όχι αυτή, την α λα Eagle Eye Cherry.
Η παροιμιώδης πια επιμονή μου, που την πλήρωσα πολλές φορές ακριβά, έβαλε τελικά αυτό το τραγούδι να ανοίξει εκείνο το επεισόδιο, που τελικά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Ήταν πάντα βλέπετε μέσα στη δική μου «Ιδανική εκπομπή».
Θα τα ξαναλέμε ελπίζω πιο συχνά από δω και μπρος…

Wim Mertens - Struggle for Pleasure (1983)

I' LL BE BACK...

Σσσσσσσ...... "Η μπάλλα στη σέντρα"!

Χάρρυ Κλυνν (Γεωργίου Σουρή) - Φόροι (1982)

Για το Μάνο...

Δευτέρα 26 και Τρίτη 27 Απριλίου στις 11 το βράδυ.
Οι δύο εκπομπές αφιερωμένες στο Μάνο απο το Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7.
Από τις γειτονιές των Αγίων Αναργύρων, στέλεχος της δισκογραφίας, μουσικός και εμπνευσμένος τραγουδοποιός για τους Πυξ Λαξ, με ποιητική γραφή και αυθεντικός ρόκερ. Με τον πιο αναπάντεχο τρόπο ένα από τα πιο σημαντικά πρόσωπα τα τελευταία 35 χρόνια στο χώρο του ηλεκτρικού ελληνικού τραγουδιού, ένας ακόμα φανατικός της μουσικής, παίζει τώρα στην μπάντα του Παραδείσου. Ο Μάνος Ξυδούς που τα έδινε όλα και επάνω στη σκηνή. Και δυστυχώς ξέρουμε πια πολύ καλά τι σημαίνει αυτό...
Καλό ταξίδι φίλε...