Wednesday, November 10, 2010

Μάνος Ξυδούς - Τι ζητάς; (13 Απριλίου 2010)

Θυμάμαι συχνά το φίλο μου το Μάνο...
Και κείνο το βράδυ όταν κατέρρευσε στα γυρίσματα είναι σίγουρο οτι δε θα το ξεχάσω ποτέ. Όπως δε θα ξεχάσω την αγωνία αλλά και τη μάχη του Μαρκ κόντρα στο μοιραίο. Και λίγο μετά με τη Νάντια στο Τζάνειο, ο πανικός, η φοβερή ξαφνική απώλεια, ο Φίλιππος που έφτασε με τη Μαρία και μου είπε πως «είναι μετά να μην πιστεύεις στις προλήψεις» (ήταν Τρίτη και 13), τα κοράκια των καναλιών που μυρίστηκαν αίμα και πλάκωσαν χωρίς κανένα σεβασμό σε τίποτα, το τηλέφωνο μου που χτυπούσε αδιάκοπα γιατί κάπως μαθεύτηκε ότι αυτές τις στιγμές ήμουν μαζί του.
Και αργότερα πια, η τελευταία (;) μας συνάντηση στους Αγίους Αναργύρους όπου επικρατούσε το αδιαχώρητο, το «Ziggy Stardust» του Bowie, που εκείνο το κορίτσι το έριξε μαζί του για το ταξίδι. Το αφιέρωμα που κάναμε στην πρώτη εκπομπή του νέου κύκλου. Όλα είναι ακόμα κάτι σαν ένα όνειρο και έχω ακόμα την ελπίδα πως κάποτε θα ξυπνήσω.
Κι από τότε κάθε φορά που το ακούω εύχομαι τα πράγματα να ήταν αλλιώς…
Ο μικρός γιος του ο Νικόλας που μιλούσαμε προχθές για τους "Γκορμίτες" και το "Χάρι Πότερ" κάποια στιγμή μου είπε "σε παρακαλώ μη φύγεις ακόμα, κάνουμε καλή παρέα" και άθελα μου έγινα κομμάτια...

-Μη φύγεις ακόμα, κάνουμε καλή παρέα.

Συγνώμη που μετά από καιρό απουσίας επιστρέφω με ένα όχι χαρούμενο κείμενο, αλλά με παρακίνησε αυτό το βίντεο που κάποιος «ανέβασε» στο YouTube, από την εκπομπή που αφιερώσαμε στο φίλο μας το Μάνο.
Αυτή είναι η τελευταία του (κυριολεκτικά…) εμφάνιση στο αγαπημένο μου «Τι Ζητάς», που σαν από τραγική ειρωνεία ο Μαρκ και η Βάσω στην αρχή δεν το ήθελαν στην εκπομπή, ακούγοντας από λάθος την άλλη εκδοχή του και όχι αυτή, την α λα Eagle Eye Cherry.
Η παροιμιώδης πια επιμονή μου, που την πλήρωσα πολλές φορές ακριβά, έβαλε τελικά αυτό το τραγούδι να ανοίξει εκείνο το επεισόδιο, που τελικά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Ήταν πάντα βλέπετε μέσα στη δική μου «Ιδανική εκπομπή».
Θα τα ξαναλέμε ελπίζω πιο συχνά από δω και μπρος…