-Αγαπημένο μου ημερολόγιο... -Blogger 2 ετών...

Ηταν μια Κυριακή 20 Μαϊου που "ανέβηκε" αυτό το ιστολόγιο.
Κι έκτοτε μπορώ με ασφάλεια να υπολογίζω το "πόσων Μαϊων είμαι"... Συνέβησαν διάφορα. Μέχρι και βιβλίο σε έβγαλα.
Κι αν έκανα και λάθη συγχώρησε με…
Θα τα ξανακάνω οπωσδήποτε !

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο... - Οχι άλλο Λαζόπουλο...

Κάποιες φορές χαίρομαι που δεν τα σκέφτομαι μόνο εγώ... Δες μέσα...

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο... Κάνε αυτό που φοβούνται !

Λυπάμαι που τόσες μέρες δε σου έγραψα έστω δυό λέξεις, αλλά δε βρήκα χρόνο...
Ημουν στα καμένα.


Γιατί όταν όλος ο κόσμος καίγεται , εσύ δεν μπορείς να ...χτενίζεσαι !
Φωτιές, αναζωπυρώσεις και μετά σκοπιές. Χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς τίποτα συγκροτημένο από τη μεριά του επίσημου κράτους, αλλά δυό χέρια ακόμα που είναι πάντα χρήσιμα, όσο αντέξουν. Δυό πόδια ακόμα και ένα μυαλό που προσπαθείς να κρατάς σε εγρήγορση. Αυτό που κάνω δηλαδή όσο θυμάμαι τον εαυτό μου σε τέτοιες περιπτώσεις.
Γι' αυτό και δε θα πάω σε "μαυροφορεμένες συγκεντρώσεις" (οι Joy Division διαλύθηκαν πριν από πολλά χρόνια...) που μας κάνουν ακόμα πιο γραφικούς στα μάτια των επιτήδειων.
Αλλά άσε εμένα... Ετσι κι αλλιώς αν είχα να επιλέξω μεταξύ χιπισμού και πανκ πάντα προτιμούσα το δεύτερο. Εσύ ο νεαρός να πας. Πρέπει να ζήσεις το παραμύθι σου. Και εσύ ο άλλος που έχεις τύψεις γιατί όλες αυτές τις μέρες αντί να κουνηθείς "στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως". Πήγαινε σε παρακαλώ. Το έχεις ανάγκη. Μη χάσεις την ευκαιρία. Το είπαν και τα κανάλια : "η νέα κίνηση των bloggers" κλπ κλπ
Είσαι στα πράγματα τώρα...
Κι εσείς οι άλλοι οι επαγγελματίες πολιτικοί, γελάστε που κάηκε η Αρχαία Ολυμπία. Καθήστε λοιπόν στα ωραία σας γραφεία και "συντονίστε". Φτιάξτε την νέα "Οδό" που σας αρέσει επάνω στα πτώματα και καμαρώστε τις κατασκευαστικές που θα δουλέψουν καλά στα συντρίμια και τις τράπεζες που θα αναβαθμίσουν τον ισολογισμό τους με "άτοκα" δάνεια. Τελείωσαν από καιρό τα έργα των Ολυμπιακών , κλέφτες να γίνουνε οι άνθρωποι ; Κι όσο για το ταμείο των εταίρων μας ; Αυτό θα ξηλωθεί για μια ακόμα φορά με τα γνωστά ανταλλάγματα.
Α ! Μη ξεχάσετε να βγάλετε και το μπαμπούλα του "κακού ξένου" που καίει την πατρίδα. Βγάλτε θεωρίες συνωμοσίας. Κάντε ακόμα και εκλογές. Χτυπηθείτε κάτω από τη ζώνη για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής της πολυκατοικίας που λέγεται Ελλάδα. Βγήτε συγκινημένοι και αποφασιστικοί, συγκρουστείτε με λάβρους λόγους και ζωντανά πάνελ , αλλά ας μην ξεχάσετε οτι "έχει ο καιρός γυρίσματα"...
Καθώς επίσης και ότι "στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό"...
Φοβούνται λέει μη τυχόν μπουν πέντε στη Βουλή και δεν υπάρχει σταθερότητα.
Δηλαδή μήπως εκτός από τους γνωστούς 3-4 ακουστεί και κανένας άλλος όσο κι αν έχει "περίεργες" απόψεις .
Και εσύ θες να απέχεις ;
Να ρίξεις λευκό και άκυρο ; Με άλλα λόγια να τους βοηθήσεις δηλαδή για μια ακόμα φορά ; Αν το ποσοστό αποχής και λευκών μεταφραζόταν με ανάλογες κενές έδρες στη Βουλή, μην αμφιβάλλεις οτι θα πηγαίναμε όλοι εκεί. Αλλά το εκλογικό σύστημα είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους. Θα σε συζητήσουν 2-3 μέρες στα κανάλια και μετά θα κυβερνήσει όποιος βγει "με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού".
Μην ανησυχείς.
Και με "μισό-μηδέν" θα κυβερνηθεί η χώρα.
Γι' αυτό κάνε αυτό που φοβούνται.
Ρίξτο στους "μικρούς". Οποιοι κι αν είναι. Οποιοι "σου πάνε".
Ρίξτο για να μετρηθεί τουλάχιστον ή αντίδραση σου και μετά βλέπουμε.

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο... Αντε πάλι εκλογές...

Για πες μου σε παρακαλώ...
Oι εκλογές αυτές, είναι μουγκές ;

p.s.
μπες δίπλα και ψήφισε !

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο... "Πριν και μετά..."

Τώρα που 'ναι καλοκαίρι, να στείλω αυτές τις φωτό αφιερωμένες εξαιρετικά στους φίλους μου τους "life stylers" και τα ..."πρότυπα" τους ; Τι λες και σύ ;

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο... Βαριέμαι αφόρητα...

....τις "νέες ταινίες"...
Χωρίς πλάκα , το να βλέπεις περισσότερες από 250-300 ταινίες πρώτης προβολής κάθε χρόνο και για μια μακρά περίοδο, δεν είναι και το καλύτερο για το κριτήριο σου ,αν τελικώς διέθετες ποτέ κάτι τέτοιο... Ευτυχώς δε γράφω πια και σε εφημερίδα και γλυτώνω τουλάχιστον μερικές στα διάφορα φεστιβάλ.
Οπως καλά ξέρεις, ούτε Θεσσαλονίκη δεν πατάω εδώ και πολλά χρόνια με την πρόφαση της "ζωντανής εκπομπής". Ετσι κι αλλιώς άμα πας σε ένα από αυτά για μια φορά έστω, παίρνεις κάτι απο τη γεύση.
Σε διαβεβαιώνω πως αυτό είναι αρκετό, αν δεν έχεις άλλες υποχρεώσεις δουλειάς.
Βλέπουμε ταινίες λοιπόν... Βλέπουμε δεκάδες ταινίες. Βλέπουμε εκατοντάδες ταινίες....
Αλλά αυτές οι "νέες ταινίες" των τελευταίων χρόνων που βγαίνουν σωρηδόν πια στις αίθουσες και το καλοκαίρι, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο χαζομάρας και πρέπει να στα γράψω. Εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων το κοινό καλείται να διαλέξει ανάμεσα σε διάφορες κουλτουρο-γαλλο-ευρωπαικούρες, που επειδή έκοψαν εισιτήρια "εκεί" πρέπει ντε και καλά να μας ενδιαφέρουν και εδώ, στα τελευταία blockbuster εκ Χόλιγουντ του τύπου "Χάρι" , "Σκληρός" κλπ (τα μόνα με σίγουρο "ταμείο"), σε γνήσιες αμερικανιές κωμωδίες (στις οποίες βεβαίως δε γελάς αλλά κλαις για τα λεφτά που έδωσες). Σε "κύκνεια άσματα" πρωταγωνιστών ή δημιουργών , σε αφόρητες μανιέρες άλλοτε υποσχόμενων ταλέντων. Ευτυχώς που υπάρχουν και μερικές σπουδαίες επανεκδόσεις όπως η πρόσφατη του "North by Northwest" ή η επερχόμενη για το "Νεκρό" του Τζάρμους. Κατά τα άλλα , οι ταινίες βγαίνουν σωρηδόν....
Την περασμένη εβδομάδα βγήκε η ανεκδιήγητη με τη Μόνικα Μπελούτσι και αύριο αυτή με τον Καβίζιελ και τους άλλους με τον τίτλο "Αγνωστοι". Και είναι πολλά ακόμα. Σενάρια για κλάματα, δήθεν αρτίστικα και ψαγμένα, κάμερες στο χέρι, αποθεωτικά ψηφιακά μοντάζ, συρραφές πολλών video clip, μερικοί γνωστοί ηθοποιοί σε ...στροφές στην καριέρα τους, σκηνές ατάκτως εριμένες. Και το καλύτερο , όλο το plot να αναδεικνύεται με λογικοφανείς εξηγήσεις στο τελευταίο 20λεπτο του φιλμ.
Τότε να μπαίνει το κοινό στα τελευταία 20 λεπτά φίλε... Τι είναι το σινεμά ; Κουίζ για δυνατούς λύτες ;
Εχει πλάκα πάντως το γεγονός οτι συμφωνούν τώρα σε αυτή τη γενική τοποθέτηση οι περισσότεροι από τους φίλους και συναδέλφους μου, ακόμα και αυτοί που πολλές φορές διαφωνούν μεταξύ τους... Ο Γιάννης γράφει στο "Βήμα" για μερικές ταινίες που πρέπει να πάνε κατευθείαν στο DVD, o Παναγιώτης στον "Ελεύθερο Τύπο" είναι ο πρώτος που μίλησε για τις εταιρείες που "πετάνε τα φιλμ σαν τα σκουπιδιάρικα στις αίθουσες και δεν ενδιαφέρονται για τίποτα", ο Δημήτρης στα "Νέα", τα γράφει με το δικό του τρόπο που συχνά "δαγκώνει" και παρεξηγείται... Ακόμα και ο μακαρίτης πια (κι ας μην μπορώ να το πιστέψω...) ο φίλος μου ο Μπάμπης στο "Αθηνόραμα", με εκείνο το γνωστό του στιλ επεσήμαινε εδώ και καιρό τη διαφωνία του.
Παρακολουθώ μερικούς απο τους νεότερους συναδέλφους που δεν έχουν δει ακόμα πολλά από τα κλασικά και εντυπωσιάζονται π.χ. από τον εκάστοτε νεόκοπο "βιντεοκλιπά" και γράφουν διθυράμβους για ότι είναι ακαταλαβίστικο, δυσνόητο και έχει λογική video game. Ελεος παιδιά ! Αλλο πράγμα το σινεμά κι άλλο το play station...
Εν πάσει περιπτώσει ομως και αυτή την εβδομάδα θα έχουμε 7 "νέες" ταινίες στις αίθουσες και πιθανότατα την άλλη το ίδιο !
Πόσες θα κάνουν εισιτήρια ; Δηλαδή πόσες θα δει το κοινό ; Και πόσες από αυτές που θα δουν θα τις ευχαριστηθούν ; Αλλά θα μου πεις εδώ στην υπόλοιπη Ελλάδα ("επαρχία" τη λένε μερικοί...) δεν υπάρχουν ούτε αίθουσες να παίζονται έστω και αυτές οι ταινίες...
Ενδιαφέρεται κανείς ;

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο "Εγώ και οι μετρήσεις !"

Είδα το φίλο μου το Γιάννη μετά από καιρό και μεταξύ των γνωστών μας συζητήσεων περι Παναθηναϊκού, μουσικών, ταινιών κλπ, πιάσαμε σήμερα και αυτή των μετρήσεων για τις ακροαματικότητες / τηλεθεάσεις κλπ. Μου λέει :
"βάλε κάτι και στο blog γι' αυτό να δούμε τι λένε και οι άλλοι. Είμαι περίεργος, ο κόσμος τα έχει πάρει χαμπάρι ;"
Του λέω :
"τι να λέμε τώρα ; Αφού το παιχνίδι είναι γνωστό".
Μία εταιρεία μετρά μονοπωλειακά την "τηλεθέαση" και τα κανάλια , διαφημιστές, με βάση όλο αυτό που είναι διαβλητό από κάθε πλευρά, διαμορφώνουν τις "πίτες", τις "ταμπακιέρες" και όλα τα σχετικά. Τους κράζουν όλοι ή μάλλον μόνο αυτοί που αισθάνονται οτι θίγονται, υποτίθεται οτι θα γίνει έρευνα και άντε βρες άκρη. Αλλες εταιρείες μετράνε τις "ακροαματικότητες" στο ραδιόφωνο και εκεί γίνεται το έλα να δεις... Σταθμός χωρίς πρόγραμμα είναι πιο ψηλά από άλλο σταθμό που μέχρι πρότινος κυριαρχούσε, άλλος που προσφάτως αγοράστηκε "μπαίνει δυναμικά" στους πίνακες ως δια μαγείας κλπ κλπ.
Θα μου πεις τώρα εσύ :
"και τι με νοιάζει εμένα;
Αυτή είναι δική σας εσωτερική υπόθεση, όλων όσων ασχολείστε επαγγελματικά με τα ΜΜΕ..."
Λες ;
Για σκέψου όμως οτι αυτά σου σερβίρουν στο γυαλί και στα ερτζιανά γιατί : "σύμφωνα με τις μετρήσεις αυτά θέλει ο κόσμος".
Οι ειδήσεις δεν είναι πια ειδήσεις, αλλά μονοθεματικά σόου γιατί : "σύμφωνα με τις μετρήσεις αυτά βλέπει ο κόσμος".
Το επίπεδο όλο και χαμηλώνει γιατί : "σύμφωνα με τις μετρήσεις αυτά αρέσουν στον Ελληνα".
Με άλλα λόγια "σύμφωνα με τις μετρήσεις", μερικοί από σας κι από μας δε θα 'πρεπε να υπάρχουμε ή στην καλύτερη περίπτωση αποτελούμε τη μειονότητα μιας τηλεοπτικής κοινωνίας που παίρνει μάτι στις κρεβατοκάμαρες από τα μεσημεριανά, που οργίζεται και τιμωρεί μέσω του Μάκη και των άλλων "σκληροπυρηνικών" εκατομμυριούχων ρεπόρτερ, που διασκεδάζει με άτομα ανάπηρα και γενικώς χρήζοντα βοηθείας, που ενημερώνεται με καβγατζήδες πανελίστες γνώστες όλων των θεμάτων.
Καλό ε ;
Σε αυτό το blog αποφεύγω όπως θα παρατήρησες να σχολιάζω τα ραδιοτηλεοπτικά δρώμενα για ευνόητους λόγους. Αφησα άλλους το κάνουν με πιο ειδικευμένες γνώσεις, γι' αυτό και τα δύο links που έβαλα και θα δείτε δίπλα, οδηγούν κατευθείαν στο "ψαχνό". Με άλλα λόγια κουτσομπολιό και ενημέρωση σε ίσες δόσεις για τα εκεί συμβαίνοντα. Και αναρωτιέμαι και εγώ όπως ο Γιάννης :
"Ο κόσμος τα 'χει πάρει χαμπάρι ;"
Θα τα ξαναπούμε...

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο... "Για το Μάνο Λοϊζο"

....μήπως μπορείς σε παρακαλώ να μου πεις πόσοι και ποιοί ακριβώς από αυτούς που διοργανώνουν, συμμετέχουν, πρωτοστατούν κλπ κλπ στα διάφορα τωρινά αφιερώματα και γκαλά για το Μάνο Λοϊζο, κομπάζοντας επιπλέον για την σχέση μαζί του και την αγάπη που του είχαν, ακολούθησαν στη συνέχεια έστω και στο ελάχιστο το παράδειγμα του ; Εννοώ , να έχουν σταθεί μέσα στα χρόνια σαν αληθινοί καλλιτέχνες με το "Κ" κεφαλαίο , να μην ενέδωσαν στις σειρήνες της εμπορευματοποίησης, να μην εξελίχθηκαν ως διαπλεκόμενοι παρατρεχάμενοι των διαφόρων εξουσιών, να ήταν ακέραιοι ως άνθρωποι, να περιόρισαν τη ματαιοδοξία τους στο ελάχιστο ;
Μου λες σε παρακαλώ πόσοι ;
Αντε γιατί ακόμα και η υποκρισία έχει τα όρια της...

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο.... "I'll be holding on"...

Εσύ πως εξηγείς οτι μερικές φορές αγαπάμε με φανατισμό μερικά τραγούδια που ανακαλύψαμε εντελώς τυχαία και με μάλλον ανόρεχτη διάθεση στην αρχή ; Από αυτά που και στο σινεμά για παράδειγμα, ακόμα και οι παραγωγοί-δημιουργοί , τα βάζουν σαν ένα είδος "τσόντας" για να γεμίσουν τη δράση ή το soundtrack.
Το "I' ll be holding on" είναι τέτοια περίπτωση. Και δεν είχε καμμιά ελπίδα να ακουστεί στην Ελλάδα αφού στο ίδιο άλμπουμ ο Iggy Pop ήταν στα φόρτε του με το "Livin' on the edge of the night".

Ο Gregg όμως το σφράγισε...

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο...."Εγώ και οι ...αρπαχτές !"

.... oπως ίσως θα ξέρεις γενικά βαριέμαι να σχολιάζω τα των ελληνικών συναυλιών και ειδικά τις μετακλήσεις διαφόρων "τελειωμένων" ονομάτων ή τα σε μερικές περιπτώσεις πανάκριβα εισιτήρια σε σύγκριση με το μισθό του μέσου Ελληνα ας πούμε.... Ετσι , άφησα να περάσουν μερικές μέρες πριν σου γράψω για το πρόσφατο διεθνές ρεζιλίκι στο περίφημο φεστιβάλ με Madness, Beastie Boys και Underworld, όπου έγινε το σώσε, αλλά το κυριότερο η μουσική ήταν και πάλι απούσα. Να ξεκαθαρίσω από την αρχή, οτι δε με ενδιέφερε καθόλου να βρεθώ εκεί, για τον απλούστατο λόγο οτι και οι τρεις τους το 2007 με αφήνουν παγερά αδιάφορο (αν και για να είμαι ειλικρινής οι τελευταίοι έχουν ίσως κάτι περισσότερο να πουν από τους άλλους...).
Και για να μη παρεξηγηθώ, οι Madness στα πρώτα χρόνια του '80 ήταν από τα αγαπημένα μου ακούσματα και όσο για τους Beastie Boys είχα την τύχη να είμαι -αν δεν απατώμαι- ο πρώτος Ελληνας που τους πήρε συνέντευξη το 1993, στο Λος Αντζελες. Το πιο αστείο της υπόθεσης βέβαια είναι οτι αυτή δεν μπήκε ποτέ στο μεγαλύτερο μουσικό περιοδικό του οποίου ήμουν τότε συνεργάτης , γιατί ο άσχετος (και όπως αποδείχτηκε "μεταβατικός"...) αρχισυντάκτης της εποχής, επιχειρηματολόγησε με το απείρου κάλλους σχόλιο : "δε θα βάλουμε τώρα και τους αράπηδες σε συνέντευξη" ! Για την ιστορία, η συνέντευξη δημοσιεύτηκε τελικά λίγο αργότερα στην πάλαι ποτέ μουσική εφημερίδα "Οζ"...
Για να μη μακρυγορώ και πάλι , αυτά στα γράφω για τον απλούστατο λόγο οτι ενας ακροατής με πήρε και μου είπε :
"σε παρακαλώ, κάνε ένα σχόλιο για το φιάσκο που έγινε. Οι "κοινωνικοί αγωνιστές" ήρθαν και έπαιξαν στην Ελλάδα με 60 ευρώ εισιτήριο. Και εμείς τα πληρώσαμε".
"Δηλαδή τι ήθελες ρε φίλε ; Να παίξουνε και τσάμπα ;" απάντησα εγώ και εκείνος συνέχισε ...
"Και 50 τζαμπατζήδες μετά, μπήκανε μέσα και τα σπάσανε... Κι αυτούς εμείς θα τους πληρώσουμε ;"
Οσο γι αυτό φίλε δεν έχω άποψη. Κάτσε να πάρω τους διοργανωτές και αν απαντήσουν γράψε μου...

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο... "Εγώ και οι Badfinger"

Συχνά αναρωτιέμαι τι συμβαίνει με τα τραγούδια που δε μπορούμε να ξεπεράσουμε...
Και εν τέλει που ακριβώς μπορεί να οφείλεται αυτή η εμμονή μας σε ήχους και μουσικές σε σημείο που οι πιτσιρικάδες αποκαλούν και "κόλλημα" ;
Θα μου πεις, ειδικά στις μουσικές και τα τραγούδια του κινηματογράφου η ανάμνηση είναι τόσο ...συμπαγής που δεν ξεχωρίζεις μετά όταν τα ανασύρεις αυτόματα από τη μνήμη τι ήταν αυτό που σου ήρθε πρώτο, εικόνα η μουσική...
Τέλος πάντων , μη σε κουράζω κιόλας με τα προφανή.
Πάντως, άλλο ένα από τα τραγούδια που δεν κατάφερα να ξεπεράσω ποτέ μέσα στα χρόνια - κι αφού δεν το ' κανα μέχρι σήμερα μάλλον ποτέ δε θα συμβεί αυτό-είναι και το "Carry on Till tomorrow" των Badfinger από την αγαπημένη μου ταινία-σπουδή στο χρήμα και τις βλαβερές του συνέπειες, "The magic Christian".
Λέω για κείνη που προβλήθηκε με τον ανεκδιήγητο ελληνικό τίτλο : "Δυό εύθυμοι γλεντζέδες" !
Ο Ρίνγκο και ο Πίτερ μοναδικοί, η εταιρεία του Τζορτζ στην παραγωγή και ο μακαρίτης Pete Ham με τους Badfinger να λένε στην αρχή εκείνο το ...

In younger days, I told myself my life would be my own
And I'd leave the place where sunshine never shone
For my life's too short for waiting when I see the rising sun
Then I know again that I must carry on
Carry on till tomorow, there's no reason to look back
Carry on, carry on, carry on
Carry on till I find the rainbow's end....

-Αγαπημένο μου ημερολόγιο... "Εγώ και οι Camel".

Αγαπημένο μου ημερολόγιο...
Θέλω να σου εξομολογηθώ οτι ανάμεσα σε όσα δεν κατάφερα να ξεπεράσω μέσα στα χρόνια, είναι και η μουσική των Camel...
Ο Andy και οι φίλοι του στοιχειώνουν ακόμα τις παιδικές μου αναμνήσεις τότε που δεν πολυκαταλάβαινα τι ακριβώς άκουγα, όμως μπορούσα να αντιληφθώ οτι κάτι σοβαρό συνέβαινε.
Σήμερα που η εποχή των συγκροτημάτων έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί αφήνοντας μια γλυκιά νοσταλγική γεύση (sic!) παίζοντας και ξαναπαίζοντας τραγούδια και μουσικές τους όπως το "Stationary Traveller" για παράδειγμα, μπορώ να καταλάβω πολλά περισσότερα.
Τόσο που μου έρχεται να ξανακάνω άλλο ένα αφιέρωμα στην εκπομπή αλλά δεν είμαι πολύ βέβαιος για το πόσοι άλλοι "τρελοί" σαν κι εμένα θα ήθελαν να το ακούσουν...
Τέλος πάντων, θα το σκεφτώ λίγο ακόμα...
Σε ευχαριστώ που με άκουσες και τα ξαναλέμε...

http://www.youtube.com/watch?v=MKBwku-PsPY