R.I.P. Σταμάτης Μεσημέρης 25/9/1948-3/4/2009

...Στους καταράχτες της Εδεμ βαφτίστηκα κι'ορκίστηκα
η θεωρία του πνεύματος τη σάρκα να σαρώσει
τους πόθους μου φυλάκισα, τα κύτταρα θωράκισα
πριν τα μεθύσει ο Διόνυσος κι'η Εύα τα αναλώσει
ζημιά-ζημιά...

Ορφανεμένα κύματα βουβά παραληρήματα
όταν κλαδεύεις το ένστιχτο μαραίνεται η φύτρα
πλαγιάζοντας με αυθαίρετες φιλοσοφίες αδιαίρετες
ξερνάς το γάλα που έσταξε στον ομφαλό η μήτρα.

Ζημιά, στα όρια ζημιά στα μόρια ζημιά
ζημιά στη πρώτη ύλη
φωτιά, στα χρώματα φωτιά στα αρώματα φωτιά
κι'απόλυτη γαλήνη.

Επιθυμίες μετέωρες διχάστηκαν διασπάστηκαν
στη Δύση τρέχει η λογική σε Ανατολή οι ηδονές μου
οι προφητείες ξεστράτισαν τα ζώδια με απάτησαν
μα πού'ναι ο απομηχανής να σμίξει τις ζωές μου
ζημιά-ζημιά.

Απρόσιτα άϋλα θέλγητρα, τα θέλω μου στα έλκηθρα
να μή τ'αγγίζει ο πυρετός η έξαψη η ζάλη
τα πάθη μου στο εξώτερο, το πύρ το διαολότερο
να τα ελέγχει ο εγκέφαλος, το δόγμα και η πλάνη.

Σκουριά κι'αλμύρα η μοναξιά, το χάδι αφήνει μελανιά
πέρα απ' το μπλέ του ορίζοντα χρησμός ζητάει Πυθία
ο μύθος ψάχνει απόδραση και το κορμί μιάν όαση
όπως το ξάρτι λαχταρά κρασί και αμαρτία.

Ζημιά (Απόλυτη Γαλήνη)
Σταμάτης Μεσημέρης
................................................................

-Ευχήθηκα πολύ να μην συνεχίσω αυτό που ανέβασα μόλις χτες..
Θα τα ξαναπούμε φίλε μου... Μάγκας μέχρι και το τέλος.

Πάνος