Subscribe to:
Post Comments (Atom)
We want the world and we want it now. We want the airwaves baby...
παρακολουθουν...
Ζωντανά η εκπομπή στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7 , από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή στις 5 το απόγευμα.
Αφιέρωμα - Ακούστε τα τρέιλερ !
Μερικες μουσικες που παιζουμε και ψαχνετε ! ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ...
Να και τα βιβλία...
ΤΑΣΟΣ ΨΑΡΡΑΣ - ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΑ
Ε.Ε.Σ. - Νοέμβριος 2004
GRAFFITI IΣΤΟΡΙΕΣ
Αγκυρα, Μάιος 2005
ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΩ ΖΩΗ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ
Βιογραφία του Νίκου Μαμαγκάκη, Αγκυρα Δεκ. 2006
ΑΓΚΥΡΑ -on line παραγγελία εδώ...
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΥΜΑΤΑ...
- Graffiti Ιστορίες
- Από τις 4 στις 5
- Η γιατρός μου...
- Μετρονόμος
- Ροκ Ελληνικό
- Radio Poetry
- Μουσική κιβωτός
- Ποίηση στη σκάλα
- Αφημένες κάποιες σκέψεις
- Βασίλης Λούκας
- Υβριστής
- MoviesRevisited
- E-vivlia
- Carpe Diem
- Κρητίστωρ
- Merci a mes pyjamas
- Δέντρο Μοναχό
- To Παν του Ελαχίστου
- Το άρωμα του τραγουδιού
- e-volos
- Μέσα στη νύχτα
- Stella nel cielo
- South Of The River
- Aurangel
- Κookoorookoo
- Α.Παπαλεξίου
- Η κάτω βόλτα
- Attackta
- Περί ανέμων
- The Muppet Show Girls
- Ο βράχος που κυλά
- Uzuburu - buru
- Caesar
- Μαγικός αυλός
- The Uncut’s Store Weblog
- Mantri
- Jungle
- A Change Of Seasons
- cookthebook
- mediablog
- e-tetRadio
- radiourgies
- Something Of Me
- ζώνη του Ωρίωνα
- Μουσικα Προαστια
- Ο μπαμπάς και ο Νίνο Ρότα...
- Dreamerland
- με μια σεζ-λονγκ...
Tom -all the best-Waits !
- Closing Time (1973)
- The Heart of Saturday Night (1974)
- Small Change (1976)
- Foreign Affairs (1977)
- Blue Valentine (1978)
- Heartattack and Vine (1980)
- Bounced Checks (1981)
- Rain Dogs (1985)
- Franks Wild Years (1987)
- Real Gone (2004)
Labels
- A Greek diary... (12)
- Adult Radio (6)
- Blogs (2)
- M.F.M. (53)
- Rest In Peace... (22)
- Soundtracks (1)
- Voting... (2)
- Βιβλία (6)
- Για την ιδανική εκπομπή.... (115)
- Διαγωνισμοί (3)
- Εκπομπές - Αφιερώματα (14)
- Εκπομπές- Συναυλίες (6)
- Λίστες (4)
- Συνεντεύξεις (10)
- Τα υπόλοιπα... (9)
7 comments:
Καλό του ταξίδι!
Καλό Ταξίδι Βασιλιά.
Καλή Αντάμωση.
Μερικές φορές που γράφω αυτά τα «rest in peace», είμαι τόσο πολύ υπό το κράτος του αρχικού σοκ, που δεν προλαβαίνω να πω τίποτε άλλο… Μάλλον είναι ένα είδος θρήνου και αυτό. Όταν πια έχει περάσει λίγος καιρός και νιώθω έτοιμος να γράψω κάτι παραπάνω, με βασανίζει συνήθως η επικαιρότητα και -το κυριότερο- έχουν γραφτεί και ειπωθεί τόσα πολλά που έχω κουραστεί… Πολλά «R.I.P.» με αυτό τον τρόπο δεν έχουν περάσει ποτέ από αυτές τις σελίδες αν και θα το ήθελα, όπως ο θάνατος του Ευγένιου Σπαθάρη κι άλλα τα χρωστάω και κάποτε θα τα συναντήσω οπωσδήποτε, όπως την απώλεια του παλιού μου φίλου Γιώργου Τσαγκάρη.
Η περίπτωση βεβαίως του Michael Jackson είναι μοναδική σε παγκόσμιο επίπεδο, γιατί εκτός όλων των άλλων , πρέπει να είναι και η μοναδική φορά που ένας τόσο πολύ ταλαντούχος καλλιτέχνης, δέχτηκε τόσα πολλά χτυπήματα για λόγους διαφορετικούς της δουλειάς του.
Ο Jackson έμεινε από την αρχή ως το τέλος το «παιδί –θαύμα» που ξεκίνησε μα δυστυχώς προϊούσης της ηλικίας είναι λάθος σε αυτό τον κόσμο να παραμένεις παιδί… Δεν είναι σίγουρα η στιγμή να μιλήσει κανείς τώρα για την δημοσιότητα και τα τραγικά πολλές φορές παρεπόμενά της. Για τις εκκεντρικότητες και τα λοιπά. Σύμβολο κι αυτός μιας μονομανίας για την μουσική, με όλες τις διάφορες βλακείες που ακούω και διαβάζω αυτές τις μέρες για τον «μυστηριώδη» θάνατό του και τις διάφορες ίντριγκες κλπ με τις διάφορες δικές του ακρότητες να αλλάξει ακόμα και την ράτσα του, παραμένει μια άνευ προηγουμένου επιδραστική φιγούρα τα τελευταία τριάντα χρόνια στην ποπ.
Από αυτούς που βγαίνουν μια φορά στα εκατό χρόνια και διαχρονικά ένας από τους σημαντικότερους δεσμούς της με την μαύρη μουσική.
Ίσως ο θεός της μουσικής αν υπάρχει, να επέλεξε αυτό τον τρόπο να τον στείλει στην αιωνιότητα πριν στραπατσαριστεί κι άλλο όπως αναμενόταν με την πολυθρύλητη επιστροφή του. Το άλμπουμ «Thriller» απ’ όπου και το τραγούδι στην πρώτη του μορφή, θα στοιχειώνει πάντα τις παιδικές αναμνήσεις της γενιάς μου και η απώλεια του Michael Jackson σημαίνει το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Εν προκειμένω το «Billie Jean» είναι και από τα τραγούδια μοντέλα για όλους τους νεόκοπους δημιουργούς.
Τίποτε άλλο για τώρα…
Δεν ξέρεις πόσο συμφωνώ για όσα κατέθεσες στο παραπάνω σχόλιο Πάνο μου.
Αρχή της Δεκαετίας 80,που άνοιξα τα μάτια μου στον κόσμο, οι δίσκοι του, Bad και Thriller,υπήρξαν αναμφισβήτητα τα πρώτα μου μουσικά ακούσματα. Αγάπησα την μουσική μέσα από τα τραγούδια του.
Ότι άλλο, πέρα από αυτό το γεγονός, δεν με αφορά και δεν θα έπρεπε άλλωστε.
Είχα πει, ότι θα ξεκινήσω εκπομπή από Σεπτέμβριο.
Άλλαξα όμως γνώμη και θα αφιερώσω μια ολόκληρη ώρα για να τον τιμήσω με το δικό μου τρόπο γιατί μου έδωσε πολλά. Μου προσέφερε τα καλύτερα ερεθίσματα,τα καλύτερα βήματα όταν πρωτοξεκίνησα να χορεύω, και όμορφους στίχους για να εκφράσω τραγουδώντας τους,το παιδί που ήμουν και ένοιωθα.
Εγκαινίασε μια ολόκληρη εποχή και το μόνο που έχω να πω, είναι πως ο Michael Jackson έφερε την αρχή της!!!!Αν και δεν ζει πια ανάμεσα μας, σαν πνοή μέσα από τους στίχους που σιγοτραγουδήσαμε, δεν υπάρχει τέλος! Τώρα και πάλι όλα αρχίζουν. ο θρύλος του θα ζει αιώνια.
Να ζούμε να τον τραγουδάμε.
Πεθαίνει η μουσική? Πως θα πεθάνουν τέτοιοι ερμηνευτές της?
Άντα Βακεντή...
Καλώς ήρθες απο εδώ! Εστω και σε τέτοια στιγμή...
Κωνσταντίνα μου σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Ετσι είναι. Η ιστορία τώρα ξεκινά για τον Michael Jackson...Και θα έχουμε πολλά να λέμε στη συνέχεια. Καλό βραδυ.
Σ΄ευχαριστώ,Πάνο.Ακούω την εκπομπή σου στο ραδιόφωνο όποτε αυτό είναι δυνατό.Βλέπεις,ζω σε ακριτικό νησί και δεύτερο πιάνουμε όταν είναι ο καιρός καλός.....Τέλος πάντων,ευτυχώς που υπάρχει και το διαδίκτυο.Στέλνω τους χαιρετισμούς μου από Σάμο.
θα ήθελα να σας προειδοποιήσω ότι το παρακάτω σχόλιο ΔΕΝ αφορά το θάνατο του βασιλιά της ποπ αλλά είναι μια προσπάθεια επικοινωνίας με τον κο Χρυσοστόμου:
-Αγαπητέ Πάνο, θα ήθελα να σε απασχολήσω με ένα θέμα το οποίο αφορά όλους τους φίλους της μουσικής τζαζ. Ολοκληρώθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης 29/6-1/7 η 2η συνεχόμενη διεθνής μουσική συνάντηση Κώστας Κουβίδης. Για το line up αλλά κυρίως για το ιστορικό της συνάντησης αυτής μπορείς να διαβάσεις εδώ:
http://kostaskouvidis.com/front-page
Ο λόγος που στα γράφω αυτά δεν είναι επειδή έχω παράπονο από σένα αλλά από την κρατική ραδιοτηλεόραση. Δέχομαι φυσικά το γεγονός ότι τις ίδιες μέρες γινόταν σημαντικότερο φεστιβάλ στην Αθήνα, δεν είναι τοπικιστικό το ζήτημα. Δεν πληρώνομαι για να τα λέω ,δεν είμαι μάνατζερ. Ο μόνος λόγος που τα γράφω αυτά είναι επειδή θα ήθελα να προβληθεί αυτό το γεγονός ,αυτή η ιστορία και ίσως τότε κάποια εταιρεία θα μπορούσε να δώσει κάποια χρήματα για χορηγία στους διοργανωτές για να τους ελαφρύνει από το οικονομικό βάρος.
Ελπίζω να μη σας κούρασα ,ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Post a Comment