Sunday, September 2, 2007

Chris Rea - The Road to Hell (1989)

3 comments:

Πάνος Χρυσοστόμου said...

Συμπαθώ πολύ τον Chris Rea, γιατί θεωρώ οτι η στάση ζωής του γενικά αλλά και στην τέχνη , μου πάει πολύ.
Χαμηλών τόνων, ταλαντούχος, φανατικός της μουσικής και διόλου δήθεν. Να ένα ωραίο τετράπτυχο που σε αφοπλίζει.
Επαιζα πολύ το τραγούδι το 1989 που βγήκε ο δίσκος. Hμουν ακόμα σε ιδιωτικούς σταθμούς και αν θυμάμαι καλά και στο "Ποπ & Ροκ" τότε το είχα ψηφίσει μέσα στα πιο αγαπημένα μου της χρονιάς.
Φυσικά οι "θεωρητικοί" του ροκ τον σνομπάριζαν πάντοτε λιγάκι , γιατί τον έβρισκαν ολίγον ...light, αλλά δεν τρέχει και τίποτα...
Ετσι κι αλλιώς ο "Δρόμος για την κόλαση" είναι για τον καθένα μας ξεχωριστός...
Και τι στιχάκια ε ;

Well I'm standing by the river
But the water doesn't flow
It boils with every poison you can think of
And I'm underneath the streetlight
But the light of joy I know
Scared beyond belief way down in the shadows

And the perverted fear of violence
Chokes the smile on every face
And common sense is ringing out the bell
This ain't no technological breakdown
Oh no, this is the road to hell

an205 said...

AAA Chris Rea....
εκτός του δρόμου
Αθηνών-Λαμίας εεεε...
του "the road to hell"
ήθελα να πω.........
Το "On The Beach"
είναι πολύ αγαπημένο!!!
Και μια και αναφέρθηκες
ή καιμιαπουταναφέραμε
που θα έλεγε ένας γνωστός
(δικός μου γνωστός εννοώ)
Το "Ποπ & Ροκ" σταματάει
την έκδοση του (είχε πρωτοεκδοθεί το 1978)- άλλοι θα στεναχωρηθούν, άλλοι χέστηκαν, άλλοι χάρηκαν, όπως και να 'χει ήταν και είναι ένα μικρό κομμάτι ιστορίας...

Πάνος Χρυσοστόμου said...

Μια που το αναφέραμε λοιπόν, όπως όλοι οι παλιότεροι γνωρίζουν καλά, το "Ποπ & Ροκ" ήταν κατά βάση ο Γιάννης Πετρίδης. Mετά ο Κώστας, ο Χάρης και μερικοί άλλοι. Αυτός ήταν φυσικά και ο λόγος που όταν ο Γιάννης έφυγε, όπως πάντα διακριτικά και ακριβώς στα 20 χρόνια του περιοδικού, χωρίς να μιλήσει για πολλά από όσα συνέβησαν τότε, σταμάτησα εγώ και 2-3 ακόμα. Κρίμα για το στοίχημα που χάθηκε τότε.