Τους Smiths τους παρακολούθησα απο την πρώτη κιόλας μέρα που άρχισαν να γράφουν γι' αυτούς, παρά το γεγονός οτι ο Μορισεϊ δε μου γέμιζε και πολύ το μάτι. Στην Αγγλία βεβαίως που κάθε 5-10 χρόνια αναζητούν τους νέους Μπιτλς, για την δεκαετία του '80 τους ακολούθησε ένας μεγάλος μύθος, καθώς είναι γεγονός οτι το γκρουπ έφερε κάτι διαφορετικό. Αυτό για μένα όμως ήταν (εκτός από τα ποιητικά του Μόρισεϊ) και στις κιθάρες του Τζόνι και ως απόδειξη είναι μάλλον το γεγονός οτι οι προσωπικές δουλειές του "αρχηγού" λίγο αργότερα δε με πολυσυγκίνησαν, εκτός φυσικά από το εκληκτικό ντουέτο με την Siouxsie που θα "ανέβει" στην ώρα του. Οπως και να' χει οι Smiths σφράγισαν τα 80'ς , επηρέασαν πολλούς, έχω πολλά τραγούδια τους για Ιδανικές εκπομπές και θυμάμαι μάλιστα πως γύρω στο '90 έβαλα το "Draize train" τους και σήμα για τις "Ροκ Συναναστροφές" μου. Κάνω την αρχή με το "How soon is now" λοιπόν και θα επανέλθω...
1 comment:
Τους Smiths τους παρακολούθησα απο την πρώτη κιόλας μέρα που άρχισαν να γράφουν γι' αυτούς, παρά το γεγονός οτι ο Μορισεϊ δε μου γέμιζε και πολύ το μάτι.
Στην Αγγλία βεβαίως
που κάθε 5-10 χρόνια αναζητούν τους νέους Μπιτλς, για την δεκαετία του '80 τους ακολούθησε ένας μεγάλος μύθος, καθώς είναι γεγονός οτι το γκρουπ έφερε κάτι διαφορετικό.
Αυτό για μένα όμως ήταν (εκτός από τα ποιητικά του Μόρισεϊ) και στις κιθάρες του Τζόνι και ως απόδειξη είναι μάλλον το γεγονός οτι οι προσωπικές δουλειές του "αρχηγού" λίγο αργότερα δε με πολυσυγκίνησαν, εκτός φυσικά από το εκληκτικό ντουέτο με την Siouxsie που θα "ανέβει" στην ώρα του.
Οπως και να' χει οι Smiths σφράγισαν τα 80'ς , επηρέασαν πολλούς, έχω πολλά τραγούδια τους για Ιδανικές εκπομπές και θυμάμαι μάλιστα πως γύρω στο '90 έβαλα το "Draize train" τους και σήμα για τις "Ροκ Συναναστροφές" μου.
Κάνω την αρχή με το "How soon is now" λοιπόν και θα επανέλθω...
Post a Comment