Tuesday, November 6, 2007

Wishbone Ash - Throw Down The Sword (live 2003)

3 comments:

Πάνος Χρυσοστόμου said...

Τον Οκτώβριο του 1969, όταν ο μπασίστας Martin Turner και ο ντράμερ Steve Upton έψαχναν τον κιθαρίστα για το γκρουπ που θα έφτιαχναν, βρέθηκαν μπροστά στο πρόβλημα ποιον να επιλέξουν μεταξύ δύο εξαιρετικών μουσικών που ήρθαν για την συγκεκριμένη θέση και ήταν οι επικρατέστεροι.
Είπαν λοιπόν να τους παρουν και τους δύο δοκιμαστικά για να δουν πως θα διαμορφωνόταν τελικώς ο ήχος τους σχήματος και επειδή ουδέν μονιμότερον του προσωρινού η ιστορία έγραψε ένα φοβερό συγκρότημα με δύο κιθαρίστες !
Ο Andy Powell και ο Ted Turner συμπλήρωσαν τους Wishbone Ash και το θρυλικό πλέον "Argus" του 1972 έγινε το άλμπουμ εκείνης της χρονιάς για πολύ κόσμο και αγαπήθηκε παράφορα στη χώρα μας.
Ούτε θυμάμαι πόσες φορές έχω παίξει το αγαπημένο μου "Throw down the sword" και προσπαθώ να θυμηθώ επίσης αυτή τη στιγμή που πρωτοάκουσα το συγκρότημα, μα δυστυχώς δεν τα καταφέρνω.
Το πιο πιθανό είναι να τους ήξερα πάντα...
Αλλά δεν κρύβω πως μου άρεσε πολύ όταν κάποιοι ακροατές μου έγραψαν πριν λίγο καιρό οτι εκείνοι τους έμαθαν απο τις εκπομπές μου...
Στα live σπουδαίοι επίσης, ακόμα και σε αυτή την πρόσφατη εμφάνιση που βάζω εδώ απο το 2003.

Throw down the sword,
The fight is done and over,
Neither lost, neither won.
To cast away the fury of the battle
And turn my weary eyes for home.

Throw down the sword,
And leave the glory
A story time can never change.
To walk the road, the load I have to carry
A journey's end, a wounded soul.

There were times when I stood at death's own door
Only searching for an answer.

Fondeus said...

Φίλε Πάνο,

Πριν από αρκετά χρόνια, ο καλός μου φίλος Χρήστος Κισσατζεκιάν, μου σύστησε να ακούσω ένα γκρουπ, ονόματι Wishbone Ash.
Αγόρασα κι εγώ λοιπόν, το περίφημο Argus, και, κόλλησα πραγματικά με το The King Will Come...Τόσο, που με έκανε σχεδόν να αγνοήσω τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου...
Ύστερα από αρκετό καιρό έτυχε τυχαία σ ενα ροκ μαγαζί να ακούσω ένα τραγούδι με μια κιθάρα που ακουγόταν καπως 'ξεκούρδιστη', κάπως σαν να χάνονται τα σόλο της στο βάθος...Είχε μια μαγεία οφείλω να πω...Αμέσως ρώτησα τον dj τι κομμάτι ήταν αυτό.
Και μου δείχνει το δίσκο με τον πολεμιστή στο εξώφυλλο.καταλαβαίνεις...
Έμεινα κάγκελο.Να το χω στη συλλογή μου και να μην του χω δώσει σημασία τόσο καιρο..?
Ήταν αφορμή για να ξαναακούσω αυτό τον υπέροχο δίσκο προσεκτικά,να ακούσω ένα προς ένα τα τραγούδια του...
Το τραγούδι που άκουσα στο μαγαζί ήταν το 'Leaf and Stream'...

Find myself beside a stream of empty thought,
Like a leaf that's fallen to the ground,
And carried by the flow of water to my dreams
Woken only by your sound.
(Repeat)
Alone I've walked this path for many years,
Listened to the wind that calls my name.
The weeping trees of yesterday look so sad,
Await your breath of spring again.
Far beyond the hills,
Where earth and sky will meet again,
Are shadows like an opening hand.
Control the secrets
That I've yet to find, and wonder at
The light in which they stand.

...

Ευχαριστω και συγγνώμη αν πλατιασα

Πάνος Χρυσοστόμου said...

Φίλε σ' ευχαριστώ που μου το θύμισες !
Μια φορά λοιπόν πριν απο πολλά χρόνια που έπαιξα σε ένα ιδιωτικό ραδιόφωνο το "The King will come" πήρε ένας ψυχωτικός τύπος και επιχειρηματολογώντας με σχετική "ευφράδεια", με αποκάλεσε "Βασιλικό" !
Πολλά χρόνια αργότερα άρχισαν οι ...μηνύσεις.
Καλημέρα.

υ.γ.
να τον ακούς το Χρήστο. Ξέρει...