-Υπάρχει μια ομαδοποίηση μέσω του ραδιοφώνου και ένας αμφίδρομος επηρεασμός του σημερινού ιδιωτικού ραδιοφώνου και των εταιρειών δίσκων. Όταν στην δεκαετία του ’70 ξεκινούσα την δουλειά μου και στην δισκογραφία, άκουγα κάποιους οι οποίοι μας έλεγαν τότε ότι οι πολυεθνικές ελέγχουν το παιχνίδι και δίνουν κατευθύνσεις από το εξωτερικό για το τι θα πρέπει να ακουστεί και στην Ελλάδα. Τότε, ως νεότερος, γελούσα ειρωνικά και έλεγα ότι αυτά είναι υπερβολές γιατί υπήρχε κι ο Σαββόπουλος κι ο Χατζιδάκις κι ο Θεοδωράκης, που γνώριζαν επιτυχία. Τώρα όμως και μέσα πια από τις εταιρείες αφού υπήρξα στέλεχος για πολλά χρόνια, μπορώ να πω ότι σχεδόν είναι έτσι τα πράγματα… Δεν λένε οι ξένες εταιρείες τι ακριβώς θα κάνουν οι εδώ, αφήνουν τον εκάστοτε διευθυντή στην Ελλάδα να αποφασίσει. Όμως, όταν του επιβάλλουν ότι «εγώ θέλοντας κέρδη από αυτή την εταιρία , δεν χρειάζομαι δίσκους που να πουλούν κάτω από τρεις ή πέντε χιλιάδες», τον φιμώνουν… Μπορείς να υπογράψεις με όποιον νέο καλλιτέχνη θέλεις, αν όμως ο δίσκος του δεν πουλήσει, θα τον διώχνεις και θα προχωράς σε άλλον…
Κι έτσι ο καθένας από αυτούς που ελέγχουν το δίκτυο της δισκογραφίας θέλοντας να επιδείξει την δική του εταιρεία ως επιτυχημένη στο εξωτερικό, προσπαθεί να βγάλει δίσκους του συρμού…
Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ για μια ακόμη φορά μπροστά από την εποχή, προβλέπει το μέλλον στο απόσπασμα από τη συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΜΕΝ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Είναι δυστυχώς έτσι τα πράγματα. Ακόμα κι εγώ ένας 17άρης απο την επαρχία(Δράμα) μπορώ να καταλάβω πως όλο αυτό το παιχνίδι γίνεται προς όφελος των μεγάλων των πολυεθνικών..Όλα καίγονται στον βωμό του χρήματος. Και αντί να είναι πρωταγωνιστές οι τραγουδιστές αυτοί είναι τα πιόνια. Αυτοί γυρνάνε απο εκδηλώσεις σε εκδηλώσεις ντυμένοι με χορηγούς απο το καπέλο.. έως την κάλτσα!!! Αυτοί πουλάνε μούρη νομίζοντας πως ο κόσμος τους αγαπάει.. μέχρι να βγει ο επόμενος και αυτοί να μείνουν στην ..μπάντα. Αυτά είχα να πω. Καλή αρχή στο blog σας κύριε Χρυσοστόμου ακούω την εκπομπή συχνά και είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Μίλτος
Μίλτο σε ευχαριστώ. Αυτά και άλλα πολλά μου είπε ο Γιάννης και όπως γράφω πολύ νωρίτερα από σήμερα που τα βλέπουμε πια στην καθημερινότητα. Αν ρίξεις μια ματιά αυτή την εποχή στους επίσημους πίνακες πωλήσεων της IFPI θα δεις πολλές εκπλήξεις ειδικά στις πρώτες θέσεις που φιγουράρουν πολλά τηλεοπτικά υποπροϊόντα (αυτά που αργότερα θα λέμε και ..."καλτ" ) που αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο οτι στο παιχνίδι των ΜΜΕ όλα χωράνε. Πλάι στους "ποιοτικούς" δηλαδή και οι "ειδικές περιπτώσεις" της κας Πάνια που υποστηρίζονται μάλιστα και από μερικούς "έξυπνους" διανοούμενους που σου αντιτάσσουν οτι "έλα μωρέ πως κάνετε έτσι ; Εχει πλάκα κι εμένα με ξεκουράζει το εν λόγω σόου" .
Φυσικά αυτό είναι και το πιο επικίνδυνο. Το να αναγορεύεις τον εαυτό σου σε ελίτ και να διασκεδάζεις με τους δυστυχισμένους αντί να βλέπεις τα δικά σου χάλια. Αλλά όπως έγραψε και ο μέγιστος Ψαθάς κάποτε στο "Ξύπνα Βασίλη" : Πάντα υπάρχουν και οι χαζοί να θαυμάζουν ένα ηλίθιο" . Κουράγιο,θα περάσει κι αυτό....
Κύριε Χρυσοστόμου, είχα πάντα την εξής απορία: εκτός από συγκεκριμένες νέες κυκλοφορίες που προωθούνται από τις εταιρίες, τι γίνεται με παλιότερα τραγούδια και καλλιτέχνες; Υπάρχουν περιορισμοί ή/και αποκλεισμοί; Και δεν εννοώ λόγω ρεπερτορίου εκπομπής ή προσωπικού γούστου του παρουσιαστή. Πρόσφατα άκουσα σε εκπομπή συγκεκριμένου νεανικού ραδιοφωνικού σταθμού ότι δεν θα παίξει πολύ γνωστό συγκρότημα (ελληνικό) επειδή δεν το παίζει ο σταθμός, παρά το ότι το ζήτησε ο ακροατής. Μου κακοφάνηκε ιδιαίτερα.Δεν ξέρω αν έχετε κάνει κάποια εκπομπή στο παρελθόν για αυτό, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο. Νίκος
Φίλε Νίκο, δυστυχώς συμβαίνει και αυτό που γράφεις. Στην πλειονότητα τους τα ραδιόφωνα-κασετόφωνα των playlist (ξέρεις ,αυτά που ανάμεσα στα σχόλια για τον καιρό και το πόσες μέρες θέλουμε μέχρι το ...Σαββατοκύριακο) θεωρούν οτι το άλλοθι της εξειδίκευσης, τους εξασφαλίζει από τις "κακοτοπιές" του να παίζουν και τίποτα διαφορετικό από τις "οδηγίες χρήσης" τους. Βεβαίως φαντάζομαι πως δεν εννοείς οτι κάποιος πήγε και ζήτησε σε σταθμό που παίζει "έντεχνο σκυλάδικο", τους Raining Pleasure π.χ. Από την άλλη μεριά σου λέω εκ πείρας οτι αν υπολογίζεις πάντα αυτά που ζητούν οι ακροατές ως Ευαγγέλιο, σύντομα θα σε ακούνε μόνο δυο τρεις φίλοι και συγγενείς. Οπως συνήθως συμβαίνει η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Δηλαδή, καλή είναι η όποια εξειδίκευση, αλλά με κριτικό πνεύμα, με προσωπικό φίλτρο και όσο το δυνατό περισσότερα "ανοίγματα" που θα σε πάνε παρακάτω και όχι να εγκλωβίζεσαι στις εύκολες και η αλήθεια είναι πάντα ελκυστικές λύσεις, του στιλ "αυτά παίζει ο σταθμός" ή "αυτά θέλουν οι ακροατές". Τα υπόλοιπα σε μένα τουλάχιστον δε θυμίζουν διόλου ζωντανό ραδιόφωνο. Μυρίζουν περισσότερο κονσέρβα και φορμόλη...
Η εκπομπή που άκουγα έπαιζε hip hop, ο ακροατής ζήτησε active member και του είπαν ότι είναι πολιτική του σταθμού να μην παίζει καθόλου active member
Η "πολιτική" του σταθμού είναι αυτή, ίσως γιατί οι Active είναι αρκούντως "πολιτικοί" και οι διάφοροι άσχετοι με ιδεολογίες προτιμούν το hip hop να μιλάει για γκόμενες και κλάμπινγκ. Παράδοξο πάντως αν και αξίζει να το χρησιμοποιεί κανείς ως επιχείρημα στα πλάνα των manager - διαφημιστών... Ενα σχήμα όπως οι Active Member χωρίς να τους παίζουν γενικά τηλεοράσεις ή και ραδιόφωνα ακόμα να πουλάει 15.000 ή να έχει αδιαχώρητο στις συναυλίες του. Και δεν είναι οι μόνοι. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Μάλαμας, ο Αγγελάκας και μερικοί άλλοι χωρίς video clip και τηλεόραση (ευτυχώς όμως με μερικούς "τρελούς" φανατικούς από μας στα ραδιόφωνα μαζί τους...) δημιουργούν ζήτημα γι' αυτούς που καταλαβαίνουν...
Που σημαίνει εν τέλει οτι το γνωστό παραμύθι "αυτά παίζουμε γιατί αυτά θέλει το κοινό", άρχισε πια να μην πείθει και πάρα πολύ...
Post a Comment