Tuesday, November 13, 2007

Βίκυ Μοσχολιού - Χάθηκε το φεγγάρι (1964)

5 comments:

Πάνος Χρυσοστόμου said...

"Χάθηκε το φεγγάρι" μαζί και η ...μπάλλα κατά την ποδοσφαιρική ορολογία, αφού η πρωτοεμφανιζόμενη Βίκυ Μοσχολιού συνέδεσε έτσι κι αλλιώς τη ζωή της με αυτή, λόγω του Μίμη Δομάζου βεβαίως....
"Λαϊκό σινερομάντζο" θα πείτε. Οπως τα σημερινά ;
Ισως.
Με τη διαφορά οτι αυτή ήταν τραγουδίστρια με το "Τ" κεφαλαίο...
Συγχωρήστε μου το συνειρμό, γιατί η μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου και οι στίχοι του Βαγγέλη Γκούφα στα χείλη της σε κείνο το παράθυρο της Τρούμπας, που έφτιαξε ο Φίνος για τη "Λόλα" του Ντίνου Δημόπουλου (με βοηθό του τον Παντελή Βούλγαρη παρακαλώ...), με σημαδεύουν από μικρό παιδί...
Μου θυμίζουν όλη την εποχή που είναι πια τόσο μακρινή.
Τότε που τα κανάλια ήταν δύο και δεν έβαζαν μόνο κωμωδίες τηλεθέασης, όποτε έπαιζε το φιλμ περίμενα αυτή τη σκηνή.
Λίγο πριν το φινάλε σε μια μοναδική διαδρομή χωρίς ανάσα από την υποδειγματική ερμηνεία του "κακού" Παπαγιαννόπουλου, στο δράμα της εύθραυστης Καρέζη, στον αδιέξοδο δρόμο του γόη Κούρκουλου, στο φτωχοδιάβολο -πολλά τα λεφτά Αρη- Καλογήρου και εν τέλει στην υπερβατική μαγκιά του Παντελή Ζερβού.
Ολα ήταν μέσα σε αυτό το τραγούδι.
Η Βίκυ Μοσχολιού να τραγουδά εκεί στο παράθυρο και να σφραγίζει μια ολόκληρη εποχή...
Μεγάλη στιγμή στην καριέρα του Ξαρχάκου, συνολικά οι παρτιτούρες του για την ταινία, το μπουζούκι του Ζαμπέτα, η "σκοτεινή" φωτογραφία του Νίκου Καβουκίδη και ένα μοναδικό "κοκτέιλ" απο αυτά που δεν τα πετύχει ποτέ ξανά κανείς... Δυστυχώς.
Απολαύστε το !

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος said...

και βγαίνουν τα μαχαίρια, ο καβγάς ετοιμάζεται, ο ένας κοιτάζει τον άλλον με τη φλόγα στο βλέμμα και ο ήχος των παπουτσιών στο σκονισμένο δάπεδο μαρτυρά την αγωνία των "μονομάχων"..

και βγαίνει η Μοσχολιού με το τσιγάρο στο χέρι κι ο καπνός που της μπαίνει στα μάτια κάνει το δάκρυ που κυλά πιο πειστικό!

έχεις δίκιο Πάνο.. ποτέ ξανά κανείς...!

Πάνος Χρυσοστόμου said...

Γεια σου φίλε ! Χαίρομαι που αυτές οι "κατ' εξοχήν" μοναδικές στιγμές των "Ιδανικών τραγουδιών" μιλάνε και σε περισσότερους του ... ενός !

Giasafox said...

Με έστειλες.

Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια.
Είχα όμως να το ακούσω χρόνια.
Ευχαριστώ.

Πάνος Χρυσοστόμου said...

Βλέπεις λοιπόν τι περίεργο ;
Είναι τόσα πολλά τα αγαπημένα μας τραγούδια και από τόσα πολλά διαφορετικά είδη που ξεχνάμε και να τα ακούμε ακόμα!
Γι' αυτό αποφάσισα να κάνω τις "Ιδανικές εκπομπές". Ολα μπορούν να χωρέσουν εκεί... Γεια και χαρά !