Friday, June 29, 2007

Ανθρώπων έργα...




"Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις,
στάχτη έγιναν 25 χιλιάδες (επί συνόλου 38 χιλιάδων)
στρέμματα του Εθνικού Δρυμού..."

11 comments:

A little Dr. Jekyll, a little Mr. Hyde said...

ΠΑΝΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ,

ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΣΤΗΝ Ν.ΙΩΝΙΑ Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΠΝΙΚΤΙΚΗ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΙΩΘΩ ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ. ΠΟΣΟ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ; ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ.

ΝΙΚΟΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ

Πάνος Χρυσοστόμου said...

Φίλε Νίκο... Δυστυχώς , ζώντας σχεδόν 41 χρόνια σε αυτή την πόλη έχω δει από πολύ μικρός όλα τα αγαπημένα δάση τριγύρω να καίγονται και έχει πάψει πια το γεγονός αυτό να μου κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση. Απλώς συνεχίζω να οργίζομαι περισσότερο κάθε φορά που γίνεται κάτι νεότερο, γιατί θεωρώ οτι κοροιδευόμαστε μεταξύ μας πια. Και εξηγούμαι...
Επειδή είμαι κακός άνθρωπος, θεωρώ οτι "κάτι παίζεται" πάλι στην περιοχή που κάψανε χτες, όπως γίνεται συνήθως και έγινε π.χ. ξανά πριν από μερικά χρόνια που θέλανε να φτιάξουν το περίφημο "τόξο" του αεροδρομίου στα Σπάτα και τις γύρω περιοχές. Δηλαδή πόσες φορές να καεί ξανά το Ντράφι, η Πεντέλη, ο Βουτζάς, η Πάρνηθα. 5-6 μέρη είναι. Βρωμοδουλειά λοιπόν στην οποία εμπλέκονται πολλοί. Για κορόιδα μας περνάνε ; Κι αυτό γιατί η λογική μου δε φτάνει να αποδεχτεί το γεγονός να ξέρουμε όλοι οτι τις γνωστές περιόδους που μπαίνουν οι φωτιές και η χώρα κάθε φορά να καίγεται. Εδώ και μερικά χρόνια μάλιστα το επίπεδο της οργάνωσης και πρόληψης των πυρκαγιών συνοψίζεται στο φοβερό και ηλίθιο επιχείρημα "ας ελπίσουμε οτι θα σταματήσει ο αέρας" ! Που τα ΜΜΕ αναπαράγουν σα παπαγαλάκια αντί να διαφοροποιηθούν κάποτε με αίσθηση ευθύνης. Αλλά θα μου πεις...
Θεωρώ επίσης οτι κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν και τα παραμύθια. Για "τα σπίτια που τελικά δεν κάηκαν και ευτυχώς σώθηκαν την τελευταία στιγμή" (αλλά στο μεταξύ όλη η χλωρίδα και πανίδα έχει αφανιστεί...), ενώ μερικά είναι και σε περιοχές ως δια μαγείας προσφάτως αποχαρακτηρισμένες ή το χειρότερο αναδασωτέες. Για την "κρατική μηχανή" που κινείται πάντα με δυναμισμό, ενώ αν δεν υπήρχε ο ηρωισμός των πυροσβεστών, οι εκάστοτε φαντάροι που κάθε φορά τραβάνε το ζόρι και φυσικά οι απλοί πολίτες-εθελοντές, οι φωτιές θα είχαν φτάσει στην Ομόνοια.
Δε γράφω άλλα , γιατί το blog αυτό είναι του "καλλιτεχνικού", όμως αφού οι τηλεοπτικοί συνάδελφοι μου του πολιτικού/κοινωνικού ρεπορτάζ ασχολούνται με το γάμο της κυρίας Πέγκυς, τη μύτη της κυρίας Αντζελας, τα βραβεία του Mad και αν θα γίνουν εκλογές Μάρτιο/Οκτ, είπα να γράψω εγώ μερικά από τα προφανή για τα οποία όλοι αυτοί σιωπούν. Ισως αν ήταν κανένα σπίτι "επωνύμου" εκεί κάτι να γινόταν. Αυτά λοιπόν και υπομονή.... Κάποτε θα τελειώσουν οι πυρκαγιές σε αυτή τη χώρα. Μόλις τελειώσουν και τα δάση...

Caesar said...

Kι εμείς νομίζαμε ότι μόνο στον Αμαζόνιο καταστρέφονται τα δάση ;))

Ευτυχία said...

''..θα πάρω φτυάρι και κασμά και πετσετέ φουλάρι
θα πάρω δρόμους και βουνά πάνω σ'ένα μουλάρι...
Είμ'ο Ρομπέν των καμένων δασών
και των πολυκατοικιών
...
Ειμ' ένα φαλακρό βουνό,
γη καταπατημένη
μπουλντόζα ακυβέρνητη,από κλωστή δεμένη...''

Συμφωνώ κύριε Πάνο με όσα λέτε αλλά με μια διευκρίνιση:
Κάποτε θα τελειώσουν οι πυρκαγιές σε αυτή τη χώρα. Μόλις τελειώσουν και τα δάση...
τα Δ.Χ. Γιατί τα δάση Ι.Χ. απλά ξαναφυτεύονται,ως εκ θαύματος σε τούτη τη Χώρα των Θαυμάτων!

Фе́ммe скатале said...

Στάχτη έγινε η αγάπη μας για τη φύση. Στάχτη κι η όρεξη για την αναδάσωση της γκλάβας μας.Τι κρίμα!

Πάνος Χρυσοστόμου said...

Για τον "Αμαζόνιο" :
-CAESAR , ευτυχώς εκεί τουλάχιστον τρέχουν οι "καλλιτέχνες με οικολογική συνείδηση" τύπου Sting, Bono και τα ρέστα (ξέρεις αυτοί που δεν κάνουν πια τίποτε αξιόλογο στη μουσική αλλά τουλάχιστον προσπαθούν για την υστεροφημία τους....) και κάτι γίνεται. Εδώ, που είναι ο Νταλάρας και οι άλλοι ;

Για το "Κύριε Πάνο " :
-Monaliza σε παρακαλώ ας αφήσουμε εδώ τα "κυριλίκια" και αυτή ας είναι η τελευταία φορά της συγκεκριμένης προσφώνησης ! Μια παρέα γίναμε...

Τέλος ,

για "εκείνη που δεν την λένε Μαρία" (Πως την λένε άραγε ;)

-Την αγάπη του νεοέλληνα για τη φύση τη συνοψίζει ο Τζιμάκος με ένα στιχάκι :
"Καίω τα δέντρα χτίζω μεζονέτες, θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες..."

Σας ευχαριστώ που αντέχετε σκεπτόμενοι. Σε τούτους τους καιρούς είναι επαναστατική πράξη...

Ευτυχία said...

ΟΚ. Σκέτο ''Πάνος'' στο εξής.
(Αλλά αν μου επιτρέπεις master,άλλοι μοχθούν να ζήσουν ''κυριλίκια''.Μην τα παραπετάς έτσι... ;-) )
καλό μεσημέρι.

Πάνος Χρυσοστόμου said...

Οι "καριερίστες" καλή μου φίλη... Οι "καριερίστες επαγγελματίες". Οχι οι "ερασιτέχνες", φανατικοί των ήχων και των εικόνων...

Фе́ммe скатале said...

Μάλλον σημασία έχει πώς ΔΕΝ τη λένε....
Όπως κι η γη που ΔΕΝ κάηκε.
καλή καλημέρα και καλό Ιούλιο ζητάω κι εύχομαι...

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος said...

κάποτε σφηνώθηκε ένα μικρό καρβουνάκι στο πρόσωπό μου.. ένα μικρό θάμνο μπορεί και να τον έσωσα τότε.. και το σημάδι να επουλώθηκε..
μα κάθε φορά που ένα πεύκο παίρνει φωτιά με πονάει..

Unknown said...

παντα κατι παιζεται,το πως θα και να εκμεταλευτουμε οτι συμβαινει,για να αυξηθουν τα εσοδα "εξοδα"της καθημερινης μας μανιας.κανεις ομως δεν μπαινει στον κοπο να ψαξει πισο απ αυτο. πισω απ αυτο που φαινεται η αληθεια υφενεται.ο λογος ειναι, ομως,περα απ τες δικες μας επυθιμιες. αν τωρα, μερικοι, θελουν να βγαλουν χρηματα κι απ τα παγοβουνα που κατρακυλουν στην θαλασσα...τουλαχειστον οποιος καταλαβενει να δει αυτο που ο γεωργος ξερει απ εξο κι ανακατοτα ... τα σημεια των καιρων!!!