Μέσα στον κυκεώνα των δίσκων που όλα αυτά τα χρόνια λαμβάνω δωρεάν κατά εκατοντάδες- οι περισσότεροι χρήσιμοι μόνο λόγω δουλειάς, αλλά και αυτοί συχνά αναλώσιμοι, εφήμεροι -ευτυχώς ακόμα αγοράζω και κάποιους. Αυτούς που μου αρέσουν πολύ. Οχι φυσικά όπως τότε που ήμουν πιτσιρικάς και ξημεροβραδιαζόμουν στο Μοναστηράκι, ειδικά τα Σάββατα (και οι γνώστες ξέρουν γιατί ΠΟΤΕ δεν πηγαίναμε Κυριακή...) και μετά στα παζάρια του εξωτερικού, κλπ κλπ . Πάντως τώρα που το σκέφτομαι , το ψώνιο του συλλέκτη δε μου έφυγε και πολύ κι ας τσάκισαν όλοι οι άσχετοι "βοηθοί παραγωγής" των πρώτων "σταρ" της ιδιωτικής ραδιοφωνίας, όλα τα γνωστά μαγαζιά της υφηλίου... Και μπορεί όλοι εμείς που γράφουμε και μιλάμε για τη μουσική "επαγγελματικά" να έχουμε ενίοτε άλλα κριτήρια, (βλέπεις είναι υπέροχο αλλά και τρομακτικό συνάμα να αμοίβεσαι από το χόμπι σου) όμως αυτό το άλμπουμ των "House Of Love" όπου βρίσκεται το "Shine On" θυμάμαι οτι το πλήρωσα με χαρά 4.500 δρχ το 1990. Αλλά δε θυμάμαι για ποιο λόγο ακριβώς δε μου το είχε στείλει η εταιρεία τους. Ηταν η εποχή που η Βρετανία έκανε μια ακόμα μουσική επίθεση με σκηνή από το Μάντσεστερ , Stone Roses, Happy Mondays και μαζί James, Lightning Seeds, Beautiful South, τους μετέπειτα πολύ αγαπημένους μου Boo Radleys, δεκάδες ονόματα. Τι να πρωτοδιαλέξεις ; Στο "Shine on" ένα από τα τραγούδια αναφοράς σε αυτή τη σκηνή , μ'αρέσει πολύ αυτό :
In a garden in the house of love Sitting lonely on a plastic chair A little girl, a little guy In a church or in a school Little Jesus are you watching me I'm so young - just eighteen
1 comment:
Μέσα στον κυκεώνα των δίσκων που όλα αυτά τα χρόνια λαμβάνω δωρεάν κατά εκατοντάδες- οι περισσότεροι χρήσιμοι μόνο λόγω δουλειάς, αλλά και αυτοί συχνά αναλώσιμοι, εφήμεροι -ευτυχώς ακόμα αγοράζω και κάποιους. Αυτούς που μου αρέσουν πολύ. Οχι φυσικά όπως τότε που ήμουν πιτσιρικάς και ξημεροβραδιαζόμουν στο Μοναστηράκι, ειδικά τα Σάββατα (και οι γνώστες ξέρουν γιατί ΠΟΤΕ δεν πηγαίναμε Κυριακή...) και μετά στα παζάρια του εξωτερικού, κλπ κλπ . Πάντως τώρα που το σκέφτομαι , το ψώνιο του συλλέκτη δε μου έφυγε και πολύ κι ας τσάκισαν όλοι οι άσχετοι "βοηθοί παραγωγής" των πρώτων "σταρ" της ιδιωτικής ραδιοφωνίας, όλα τα γνωστά μαγαζιά της υφηλίου...
Και μπορεί όλοι εμείς που γράφουμε και μιλάμε για τη μουσική "επαγγελματικά" να έχουμε ενίοτε άλλα κριτήρια, (βλέπεις είναι υπέροχο αλλά και τρομακτικό συνάμα να αμοίβεσαι από το χόμπι σου) όμως αυτό το άλμπουμ των "House Of Love" όπου βρίσκεται το "Shine On" θυμάμαι οτι το πλήρωσα με χαρά 4.500 δρχ το 1990. Αλλά δε θυμάμαι για ποιο λόγο ακριβώς δε μου το είχε στείλει η εταιρεία τους. Ηταν η εποχή που η Βρετανία έκανε μια ακόμα μουσική επίθεση με σκηνή από το Μάντσεστερ , Stone Roses, Happy Mondays και μαζί James, Lightning Seeds, Beautiful South, τους μετέπειτα πολύ αγαπημένους μου Boo Radleys, δεκάδες ονόματα. Τι να πρωτοδιαλέξεις ; Στο "Shine on" ένα από τα τραγούδια αναφοράς σε αυτή τη σκηνή , μ'αρέσει πολύ αυτό :
In a garden in the house of love
Sitting lonely on a plastic chair
A little girl, a little guy
In a church or in a school
Little Jesus are you watching me
I'm so young - just eighteen
Post a Comment