Πάνω που είπα να κρατήσω τον κανόνα να μη γράφω ποτέ πρώτος σχόλιο στην ενότητα "MFM", δίνοντας κίνητρο σε σας να ανακαλύψετε προσωπικό σας σύμπαν μέσα σε αυτές, ή να θυμηθείτε, έρχεται μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες μου όλων των εποχών να το ανατρέψει... Ο δικός μας ο Μπάμπης, συνήθιζε να επισημαίνει την εξαιρετική αισθησιακή ερωτική σκηνή ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Ο παλιός μου φίλος ο Γιάννης με μικρές κινηματογραφικές γνώσεις αλλά ατέλειωτες ώρες σινεμά στο ενεργητικό του , μου έλεγε πάντα οτι αυτές οι λήψεις του Ρεγκ στη Βενετία του φέρνουν κατάθλιψη. Τον τσάκιζαν το φουκαρά και λάτρευε το φιλμ... Πόσο δίκιο είχε. Εγώ, λέω και ξαναλέω για την κάμερα, τους φωτισμούς, την συγκλονιστική μουσική του Πίνο Ντονάτζο και βεβαίως την "πρώτη ύλη", αυτό το έργο της Δάφνης Ντυ Μωριέ. Ας είναι... Εγραψα εγώ αυτό το μικρό πρώτο σημείωμα. Ας ελπίζω οτι δε θα μου ξανασυμβεί...
1 comment:
Πάνω που είπα να κρατήσω τον κανόνα να μη γράφω ποτέ πρώτος σχόλιο στην ενότητα "MFM", δίνοντας κίνητρο σε σας να ανακαλύψετε προσωπικό σας σύμπαν μέσα σε αυτές, ή να θυμηθείτε, έρχεται μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες μου όλων των εποχών να το ανατρέψει...
Ο δικός μας ο Μπάμπης, συνήθιζε να επισημαίνει την εξαιρετική αισθησιακή ερωτική σκηνή ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Ο παλιός μου φίλος ο Γιάννης με μικρές κινηματογραφικές γνώσεις αλλά ατέλειωτες ώρες σινεμά στο ενεργητικό του , μου έλεγε πάντα οτι αυτές οι λήψεις του Ρεγκ στη Βενετία του φέρνουν κατάθλιψη. Τον τσάκιζαν το φουκαρά και λάτρευε το φιλμ...
Πόσο δίκιο είχε.
Εγώ, λέω και ξαναλέω για την κάμερα, τους φωτισμούς, την συγκλονιστική μουσική του Πίνο Ντονάτζο και βεβαίως την "πρώτη ύλη", αυτό το έργο της Δάφνης Ντυ Μωριέ.
Ας είναι...
Εγραψα εγώ αυτό το μικρό πρώτο σημείωμα.
Ας ελπίζω οτι δε θα μου ξανασυμβεί...
Post a Comment