Subscribe to:
Post Comments (Atom)
We want the world and we want it now. We want the airwaves baby...
παρακολουθουν...
Ζωντανά η εκπομπή στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7 , από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή στις 5 το απόγευμα.
Αφιέρωμα - Ακούστε τα τρέιλερ !
Μερικες μουσικες που παιζουμε και ψαχνετε ! ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ...
Να και τα βιβλία...
ΤΑΣΟΣ ΨΑΡΡΑΣ - ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΑ
Ε.Ε.Σ. - Νοέμβριος 2004
GRAFFITI IΣΤΟΡΙΕΣ
Αγκυρα, Μάιος 2005
ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΩ ΖΩΗ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ
Βιογραφία του Νίκου Μαμαγκάκη, Αγκυρα Δεκ. 2006
ΑΓΚΥΡΑ -on line παραγγελία εδώ...
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΥΜΑΤΑ...
- Graffiti Ιστορίες
- Από τις 4 στις 5
- Η γιατρός μου...
- Μετρονόμος
- Ροκ Ελληνικό
- Radio Poetry
- Μουσική κιβωτός
- Ποίηση στη σκάλα
- Αφημένες κάποιες σκέψεις
- Βασίλης Λούκας
- Υβριστής
- MoviesRevisited
- E-vivlia
- Carpe Diem
- Κρητίστωρ
- Merci a mes pyjamas
- Δέντρο Μοναχό
- To Παν του Ελαχίστου
- Το άρωμα του τραγουδιού
- e-volos
- Μέσα στη νύχτα
- Stella nel cielo
- South Of The River
- Aurangel
- Κookoorookoo
- Α.Παπαλεξίου
- Η κάτω βόλτα
- Attackta
- Περί ανέμων
- The Muppet Show Girls
- Ο βράχος που κυλά
- Uzuburu - buru
- Caesar
- Μαγικός αυλός
- The Uncut’s Store Weblog
- Mantri
- Jungle
- A Change Of Seasons
- cookthebook
- mediablog
- e-tetRadio
- radiourgies
- Something Of Me
- ζώνη του Ωρίωνα
- Μουσικα Προαστια
- Ο μπαμπάς και ο Νίνο Ρότα...
- Dreamerland
- με μια σεζ-λονγκ...
Tom -all the best-Waits !
- Closing Time (1973)
- The Heart of Saturday Night (1974)
- Small Change (1976)
- Foreign Affairs (1977)
- Blue Valentine (1978)
- Heartattack and Vine (1980)
- Bounced Checks (1981)
- Rain Dogs (1985)
- Franks Wild Years (1987)
- Real Gone (2004)
Blog Archive
-
▼
2007
(132)
-
▼
August
(25)
- -Αγαπημένο μου ημερολόγιο... Κάνε αυτό που φοβούν...
- -Αγαπημένο μου ημερολόγιο... Αντε πάλι εκλογές...
- Ry Cooder - Paris, Texas (1984)
- -Μου είπαν : Σα να τρως …χάμπουργκερ !
- R.I.P. - Elvis Presley (August 16 1977)
- Robyn Hitchcock - Madonna Of The Wasps (1989)
- Dario Argento - Deep Red
- Alfred...
- Memento
- R.I.P. - Για τον Κώστα... (10 Αυγούστου 2007)
- Jean Michel Jarre - Oxygene 8 (1997)
- Τρύπες - Δε Χωράς Πουθενά (1993)
- -Μου είπαν : Ο ιδανικός συνθέτης...
- Nicolas Roeg - Don't Look Now
- O.M.D. - Enolagay (1980)
- Ηταν σαν σήμερα το 1945.
- Gary Moore with Phil Lynott - Parisienne Walkways ...
- Ραντεβού στο μέλλον ! (...συνέχεια από τα προηγούμ...
- Νίκος Ξυλούρης - Ητανε μια φορά (1973)
- STEPHEN KING - Οι 15 ταινίες !
- House of Love - Shine on (1990)
- Διεθνής καριέρα !
- I.D.
- Ο ρατσισμός πάει Χόλιγουντ !
- Συναυλίες Παρασκευής : 3/8 , Μίλτος Πασχαλίδης & Π...
-
▼
August
(25)
Labels
- A Greek diary... (12)
- Adult Radio (6)
- Blogs (2)
- M.F.M. (53)
- Rest In Peace... (22)
- Soundtracks (1)
- Voting... (2)
- Βιβλία (6)
- Για την ιδανική εκπομπή.... (115)
- Διαγωνισμοί (3)
- Εκπομπές - Αφιερώματα (14)
- Εκπομπές- Συναυλίες (6)
- Λίστες (4)
- Συνεντεύξεις (10)
- Τα υπόλοιπα... (9)
1 comment:
1997.
Αλλά δε θυμάμαι πότε ακριβώς... Νομίζω ήταν Μάρτιος.
Μεταξύ άλλων , έγραφα τότε και στο "Symbol" του "Επενδυτή" που λίγο νωρίτερα είχαμε στήσει, πριν έρθει ο "ακατανόμαστος" και ξεκινήσει η διάλυση.
Η συνέντευξη του Jean Michel Jarre θα έμπαινε εκεί με εξώφυλλο.
Στο αεροδρόμιο είχα φτάσει πρώτος γιατί έμενα κοντά. Βρίσκω το φίλο μου τον Αντώνη από τη Sony και εκεί μαθαίνω οτι οι συνεντεύξεις τελικά θα είναι δύο για την Ελλάδα, αφού περιμέναμε και το Θοδωρή που τότε ήταν στην εκπομπή του Κουίκ το Σαββατοκύριακο.
Μόλις έφτασε και κείνος, ο Αντώνης βγάζει ένα πακέτο λίρες (!) και μας τις μοιράζει.
-Αυτά είναι για τα έξοδα, ξοδέψτε όσα θέλετε, μόνο μην ξεχάσετε τις αποδείξεις...
Ο Θοδωρής αιφνιδιασμένος, πρώτη φορά σε μουσική αποστολή, σκύβει και μου λέει στο αυτί :
"-Μα αυτό δεν είναι λίγο ...ανήθικο ?"
Στο Λονδίνο πια, κατευθυνόμασταν σε μια πολυτελέστατη σουίτα από αυτές που χρησιμοποιούν οι εταιρείες για τις συνεντεύξεις των καλλιτεχνών, όπου ανά 15-20 λεπτά μπαινοβγαίνουν δημοσιογράφοι απο όλο τον κόσμο και μετά λένε οτι πήρανε "αποκλειστική συνέντευξη"...
Ο καλλιτέχνης βομβαρδίζεται επί σειρά πολλών ωρών, δίνει συνήθως κλισέ απαντήσεις , σε κλισέ ερωτήσεις και ο χορός καλά κρατεί. Ευτυχώς βέβαια, από τις τριακόσιες τόσες συνεντεύξεις που έχω πάρει αυτές τις δυό ...πολυτάραχες δεκαετίες σε μουσική και σινεμά, πολύ λίγες είναι έτσι.
Συνήθως βαριέμαι, αφού με όσους ήθελα κάποτε να μιλήσω τα κατάφερνα ή κάνω τον έξυπνο ρωτώντας πράγματα που υποθέτω οτι όλοι οι προηγούμενοι αλλά και οι επόμενοι δεν ρώτησαν.
Ομως για αυτό τον τύπο είχα χαρεί πολύ που θα τον συναντούσα έστω και για τόσο λίγο χρόνο γιατί η εποχή μόλις καθιέρωνε τάσεις και χορευτικά είδη των οποίων ήταν ο "παππούς". Είχε επηρεάσει τους πάντες. Και τον παρακολουθούσα από την αρχή με μια μόνιμη απορία στο μυαλό. Πως από τέτοιο πατέρα , συγκλονιστικό μουσικό, να μην κατάντησε ο ίδιος "ευνούχος" όπως συνήθως συμβαίνει , αλλά να άνοιξε νέους δρόμους στη μουσική...
Νωρίτερα σε μια συνάντηση για λίγους, ακούσαμε για πρώτη φορά μαζί του το νέο "Oxygene" και εγώ ενθουσιάστηκα με το "8".
Στο ασανσέρ συναντήσαμε την Σαρλοτ Ράμπλινγκ , άβαφτη, αμακιγιάριστη, γήινη και μια πολύ ωραία γυναίκα και συμφωνήσαμε με το Θοδωρή να μπει πρώτος εκείνος στη συνέντευξη για να μην αγχωθεί ο Jarre με το τηλεοπτικό μακιγιάζ και τις προετοιμασίες, ώστε να είναι πιο χαλαρός μετά με μένα.
Οταν μπήκα εγώ πια, συνάντησα ένα ευγενέστατο , γοητευτικό και ιδιαιτέρως οξυδερκή άνθρωπο.
Μου είπε όλα όσα ήθελα να μάθω.
Κι όταν τον ρώτησα περί "καλλιτεχνικού γονιδίου", μου απάντησε ειλικρινά και ήταν ακόμα πολύ τσαντισμένος με τον πατέρα του... Που άφησε την οικογένεια του στη Γαλλία, για την καριέρα και τη ζωή του στο Χόλλυγουντ. Που δεν τον βοήθησε...
"Είδες ο Maurice ;"
Σκέφτηκα άθελα μου.
Κάποια στιγμή μπορεί να ανεβάσω όλη τη συνέντευξη.
Μόλις βγήκα από τη σουίτα του Jarre ο Αντώνης με περίμενε με αγωνία...
"Ελα Πάνο, που να στα λέω...
Εμαθα οτι είναι εδώ δίπλα και οι Aerosmith σε πλήρη σύνθεση ! Θέλεις να σου κλείσω μια συνέντευξη, αλλά θα πρέπει να αλλάξουμε το εισιτήριο της επιστροφής σου και στην ανάγκη να μείνεις μια μέρα ακόμα εδώ;"
Εσείς τι λέτε οτι έκανα ;
Post a Comment