Το Τζιμάκο τον παρακολουθώ από τότε που ξεκίνησε. Βλέπεις , πάντα κάνουν εντύπωση στους πιτσιρικάδες τα "μπινελίκια" όταν τα ξεστομίζουν αδιάντροπα οι μεγαλύτεροι και στα μάτια τους "ωριμότεροι". Και ο Τζίμης με τις "Μουσικές Ταξιαρχίες" τότε από τις κασέτες τους ακόμα ,έκανε κατάσταση, οι εφημερίδες έγραφαν για τους "μαλλιάδες που βρίζουν τα θεία" και όλα τα σχετικά. Ο παιδικός μου φίλος ο Φώτης, πολύ συντηρητικός και της εκκλησίας απορούσε που άκουγα τα τραγούδια τους, αλλά στις "Ταξιαρχίες" εκτός από τους στίχους του Τζίμη (παρεμπιπτόντως τις "Εκλογές" είχε γράψει ο Γρηγόρης Ψαριανός...) ήταν και ωραίοι ρόκερ μουσικοί της παλιάς φουρνιάς, της εποχής των συγκροτημάτων. Μεταξύ αυτών, ο Γιάννης Δρόλαπας (που η κιθάρα του κοσμεί στα σόλο του φινάλε "Τα τραγούδια μου τ' αμερικάνικα" του Ορφέα), ο ντράμερ Βαγγέλης Βέκιος (που τον γνώρισα χρόνια αργότερα και σαν παραγωγό μουσικών εκπομπών στον "Planet"), ο άλλος σπουδαίος κιθαρίστας Σπύρος Πάζιος, μετά ο παλιός μου φίλος ο μπασίστας Γιώργος Καραγιαννίδης (που έπαιζε στους θρυλικούς "Sharp Ties") . Ετσι πέρασε ο καιρός, από την "Σκάιλαμπ" που έπεφτε και ξύλο, μέχρι το "3Κ" (ΚΚΚ ,κέντρο κουλτούρας και κατανάλωσης) και μετά πλατεία Βικτωρίας, Μετρό και τώρα "Luna dark". Μεγαλώσαμε μαζί. Και ο Τζίμης Πανούσης με το σκαραβαίο στο Μάτι, άλλοτε με το γκρουπ κι άλλοτε μόνος, με τις ευκολίες του ,αλλά και τις μεγαλειώδεις στιγμές του. Τις εμμονές της βλακώδους κόντρας του με τον "ακατανόμαστο" ,αλλά και την ευφυία του. Ο δικός μας Τζιμάκος , το "φίλτρο" της καθημερινότητας , ο ενεργειακός "μετασχηματιστής" της κοινωνίας του Νεοέλληνα, από τη Δεξιά, στην Αλλαγή, από την Οικουμενική , στην Παγκοσμιοποίηση. Ο Τζιμάκος με εγκεφαλικό και καρδιακό επεισόδιο, ο Τζιμάκος που διάφοροι βλάκες εξακολουθούν να νομίζουν οτι είναι μονοδιάστατος, δηλαδή μόνο καλαμπούρι και χαβαλές. Ο Τζιμάκος που είναι εδώ και χρόνια ο πλέον πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης γιατί είναι γνήσιος αντιεξουσιαστής. Ο Τζιμάκος που κυνηγήθηκε με φανατισμό ακόμα και από τις ίδιες τις εταιρείες που έβγαζαν τους δίσκους του (ο φίλος μου ο Μάνος Ξυδούς μου είπε από πρώτο χέρι τι συνέβαινε τότε στα δικαστήρια), ο Τζιμάκος ο original... Πάρα πολλά τραγούδια δικά του και με το γκρουπ μ' αρέσουν πολύ ,αλλά βεβαίως ο "Νεοέλληνας" είναι αυτό με το οποίο δυστυχώς έχει βρει και πάλι στόχο και αυτό θα στείλω για αρχή στην Ιδανική εκπομπή...
1 comment:
Το Τζιμάκο τον παρακολουθώ από τότε που ξεκίνησε.
Βλέπεις , πάντα κάνουν εντύπωση στους πιτσιρικάδες τα "μπινελίκια" όταν τα ξεστομίζουν αδιάντροπα οι μεγαλύτεροι και στα μάτια τους "ωριμότεροι".
Και ο Τζίμης με τις "Μουσικές Ταξιαρχίες" τότε από τις κασέτες τους ακόμα ,έκανε κατάσταση, οι εφημερίδες έγραφαν για τους "μαλλιάδες που βρίζουν τα θεία" και όλα τα σχετικά.
Ο παιδικός μου φίλος ο Φώτης, πολύ συντηρητικός και της εκκλησίας απορούσε που άκουγα τα τραγούδια τους, αλλά στις "Ταξιαρχίες" εκτός από τους στίχους του Τζίμη (παρεμπιπτόντως τις "Εκλογές" είχε γράψει ο Γρηγόρης Ψαριανός...) ήταν και ωραίοι ρόκερ μουσικοί της παλιάς φουρνιάς, της εποχής των συγκροτημάτων.
Μεταξύ αυτών, ο Γιάννης Δρόλαπας (που η κιθάρα του κοσμεί στα σόλο του φινάλε "Τα τραγούδια μου τ' αμερικάνικα" του Ορφέα), ο ντράμερ Βαγγέλης Βέκιος (που τον γνώρισα χρόνια αργότερα και σαν παραγωγό μουσικών εκπομπών στον "Planet"), ο άλλος σπουδαίος κιθαρίστας Σπύρος Πάζιος, μετά ο παλιός μου φίλος ο μπασίστας Γιώργος Καραγιαννίδης (που έπαιζε στους θρυλικούς "Sharp Ties") .
Ετσι πέρασε ο καιρός, από την "Σκάιλαμπ" που έπεφτε και ξύλο, μέχρι το "3Κ" (ΚΚΚ ,κέντρο κουλτούρας και κατανάλωσης) και μετά πλατεία Βικτωρίας, Μετρό και τώρα "Luna dark".
Μεγαλώσαμε μαζί.
Και ο Τζίμης Πανούσης με το σκαραβαίο στο Μάτι, άλλοτε με το γκρουπ κι άλλοτε μόνος, με τις ευκολίες του ,αλλά και τις μεγαλειώδεις στιγμές του.
Τις εμμονές της βλακώδους κόντρας του με τον "ακατανόμαστο" ,αλλά και την ευφυία του.
Ο δικός μας Τζιμάκος , το "φίλτρο" της καθημερινότητας , ο ενεργειακός "μετασχηματιστής" της κοινωνίας του Νεοέλληνα, από τη Δεξιά, στην Αλλαγή, από την Οικουμενική , στην Παγκοσμιοποίηση.
Ο Τζιμάκος με εγκεφαλικό και καρδιακό επεισόδιο, ο Τζιμάκος που διάφοροι βλάκες εξακολουθούν να νομίζουν οτι είναι μονοδιάστατος, δηλαδή μόνο καλαμπούρι και χαβαλές.
Ο Τζιμάκος που είναι εδώ και χρόνια ο πλέον πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης γιατί είναι γνήσιος αντιεξουσιαστής.
Ο Τζιμάκος που κυνηγήθηκε με φανατισμό ακόμα και από τις ίδιες τις εταιρείες που έβγαζαν τους δίσκους του (ο φίλος μου ο Μάνος Ξυδούς μου είπε από πρώτο χέρι τι συνέβαινε τότε στα δικαστήρια),
ο Τζιμάκος ο original...
Πάρα πολλά τραγούδια δικά του και με το γκρουπ μ' αρέσουν πολύ ,αλλά βεβαίως ο "Νεοέλληνας" είναι αυτό με το οποίο δυστυχώς έχει βρει και πάλι στόχο και αυτό θα στείλω για αρχή στην Ιδανική εκπομπή...
Post a Comment