Η σχέση μου με τους Camel είναι μακρά και με διακυμάνσεις... Πρόκειται μάλλον για μια σταθερή δική μου αξία, που όπως κάποιοι άνθρωποι και αντικείμενα υπάρχουν κάπου σταθερά και πισωγυρίζεις αφού έχεις περάσει από διάφορα άλλα, έτσι κι αυτοί βρίσκονταν πάντα εκεί για μένα. Εκτός από το δικό μου "κόλλημα", ήταν που χάρη στους δύο Βασίληδες (που δεν γνωρίζονταν κιόλας μεταξύ τους) σε διαφορετικές εποχές τους ξαναθυμήθηκα και ανέτρεξα ξανά σε όλη τη δισκογραφία τους. Για μια μεγάλη περίοδο μάλιστα ήμουν γραμμένος και στο fan club τους, παίρνοντας όλες τις νεότερες πληροφορίες, μαθαίνοντας λεπτομέρειες. Πρέπει να ξέρετε βέβαια οτι οι Camel μπορεί να μην έχουν τόσους πολλούς φίλους στη χώρα μας αλλά αυτοί που τους γνωρίζουν και τους ξέρουν, τους υπερασπίζονται με φανατισμό. Από όλα τα γκρουπ του progressive, συμπεριλαμβανομένων άλλων μεγαθηρίων όπως Gong, Caravan και Eloy, το συγκρότημα του Latimer βρισκόταν πάντα πολύ μακρύτερα. Γιατί εκτός από την άριστη τεχνική , την έμπνευση και τον πειραματισμό, είχε και άνοιγμα σε ευρύτερο κοινό, γεγονός που τους κάνει μια κατηγορία από μόνους τους. Εχω λοιπόν πολλά δικά τους στην "Ιδανική εκπομπή" μου. Οργανικά και με στίχους. Ας πούμε το "Princess Perdue" που το είχα πριν από 15 χρόνια σήμα στην εκπομπή μου με τις διασκευές και τον τίτλο "Η γοητεία της επανάληψης", στον πάλαι ποτέ "931". Η το "Song Within' A Song" με το πλέον συνταρακτικό φινάλε για συγκρότημα, το άλλο μου αγαπημένο σήμα "Stationary Traveller" ή το "Echoes" και τόσα πολλά ακόμα, που συνήθως τα τελευταία καλοκαίρια με τις δίωρες έκτακτες εκπομπές στο Δεύτερο δεν έχανα ευκαιρία να "στριμώχνω". Λαμβάνοντας συνήθως μερικά συγκινητικά sms και τηλεφωνήματα... Βεβαίως και το "Lady Fantasy" του 1974 από το θρυλικό "MIrage" τους, που τα 12 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα του θα με συγκινούν πάντα και κάνει την αρχή εδώ. Παίρνει προτεραιότητα γιατί ο φίλος που έχει το blog : http://lykmannen.blogspot.com/ έγραψε γι' αυτό, αλλά και για τους Camel με τρόπο που μoυ άρεσε, στο ποστ που άνοιξα για να προτείνετε τα τραγούδια της δικής σας "Ιδανικής εκπομπής". Για την ιστορία, το live είναι 12 δευτερόλεπτα μικρότερο από το στούντιο και ανάμεσα στους σπουδαίους μουσικούς θα δείτε τους Ton Scherpenzeel και Colin Bass , ενώ ντράμερ είναι ο Paul Burgess που έπαιξε με τους 10cc αλλά και με τους Jethro Tull. Και βεβαίως τον Andrew Latimer, που φυσικά είναι αυτός που τραγουδά κιόλας και επισκιάζει τα πάντα. Παίζοντας με κείνο τον τόσο ιδιαίτερο τρόπο την κιθάρα, με συγκίνηση, κατανυκτικά σχεδόν και σεις που έτυχε κάποτε να τους δείτε επί σκηνής, καταλαβαίνετε καλά τι εννοώ...
Μου αρέσουν ιδιαίτερα οι μουσικές των CAMEL αλλά το τραγούδι τους που με κέντρισε ιδιαίτερα,είναι το "never let go", από τον πρώτο τους δίσκο. Επίσης είχα ζητήσει κάτι από "NICE", αλλά τελικά δεν έχω ακούσει κάτι μέχρι σήμερα. Αν πέσει κάτι στα χέρια σου δημοσιευσε μια αναφορά. Και ένα τελευταίο,μήπως έχεις ακούσει από τους σκανδιναβούς "Draconian" το "the cry of silence" ; Έχει λίγο 'μεταλλικό' ήχο, αλλά νομίζω θα μπορούσε να μπει στα `υποψήφια'.
Βασίλη γεια σου. Να παίξουμε λοιπόν "Nice" αύριο Τρίτη 7/8. Οι Draconian είναι καλοί για το είδος που εκπροσωπούν (gothic metal κλπ) αλλά πρέπει να σου πω οτι δε με ενθουσιάζουν, αν και μου αρέσει το δικό τους "She dies" και άλλο ένα που δε θυμάμαι τώρα... Πάντως όχι για Ιδανική εκπομπή... Καλό βράδυ.
Κατάφερα να ακούσω με ένα φίλο παρέα έστω και λίγο από το αφιέρωμα αυτό. 8.10 - 9.00 περίπου. Η τεχνολογία δεν μας βοήθησε ιδιαίτερα, ένα τραντζιστοράκι αναλογικό είχαμε (στρατό θυμήθηκα!) και πέσαμε πάνω στο nimrodel και λέμε αυτό είναι! Όσο ακούσαμε ήταν πολύ καλό, είμαι σίγουρος και για το υπόλοιπο. Ευχαριστούμε, και καλή συνέχεια. Περιμένω και άλλα αφιερώματα! Να είσαι καλά.
6 comments:
Η σχέση μου με τους Camel είναι μακρά και με διακυμάνσεις... Πρόκειται μάλλον για μια σταθερή δική μου αξία, που όπως κάποιοι άνθρωποι και αντικείμενα υπάρχουν κάπου σταθερά και πισωγυρίζεις αφού έχεις περάσει από διάφορα άλλα, έτσι κι αυτοί βρίσκονταν πάντα εκεί για μένα. Εκτός από το δικό μου "κόλλημα", ήταν που χάρη στους δύο Βασίληδες (που δεν γνωρίζονταν κιόλας μεταξύ τους) σε διαφορετικές εποχές τους ξαναθυμήθηκα και ανέτρεξα ξανά σε όλη τη δισκογραφία τους. Για μια μεγάλη περίοδο μάλιστα ήμουν γραμμένος και στο fan club τους, παίρνοντας όλες τις νεότερες πληροφορίες, μαθαίνοντας λεπτομέρειες.
Πρέπει να ξέρετε βέβαια οτι οι Camel μπορεί να μην έχουν τόσους πολλούς φίλους στη χώρα μας αλλά αυτοί που τους γνωρίζουν και τους ξέρουν, τους υπερασπίζονται με φανατισμό.
Από όλα τα γκρουπ του progressive, συμπεριλαμβανομένων άλλων μεγαθηρίων όπως Gong, Caravan και Eloy, το συγκρότημα του Latimer βρισκόταν πάντα πολύ μακρύτερα. Γιατί εκτός από την άριστη τεχνική , την έμπνευση και τον πειραματισμό, είχε και άνοιγμα σε ευρύτερο κοινό, γεγονός που τους κάνει μια κατηγορία από μόνους τους.
Εχω λοιπόν πολλά δικά τους στην "Ιδανική εκπομπή" μου. Οργανικά και με στίχους. Ας πούμε το "Princess Perdue" που το είχα πριν από 15 χρόνια σήμα στην εκπομπή μου με τις διασκευές και τον τίτλο "Η γοητεία της επανάληψης", στον πάλαι ποτέ "931". Η το "Song Within' A Song" με το πλέον συνταρακτικό φινάλε για συγκρότημα, το άλλο μου αγαπημένο σήμα "Stationary Traveller" ή το "Echoes" και τόσα πολλά ακόμα, που συνήθως τα τελευταία καλοκαίρια με τις δίωρες έκτακτες εκπομπές στο Δεύτερο δεν έχανα ευκαιρία να "στριμώχνω". Λαμβάνοντας συνήθως μερικά συγκινητικά sms και τηλεφωνήματα...
Βεβαίως και το "Lady Fantasy" του 1974 από το θρυλικό "MIrage" τους, που τα 12 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα του θα με συγκινούν πάντα και κάνει την αρχή εδώ. Παίρνει προτεραιότητα γιατί ο φίλος που έχει το blog : http://lykmannen.blogspot.com/ έγραψε γι' αυτό, αλλά και για τους Camel με τρόπο που μoυ άρεσε, στο ποστ που άνοιξα για να προτείνετε τα τραγούδια της δικής σας "Ιδανικής εκπομπής".
Για την ιστορία, το live είναι 12 δευτερόλεπτα μικρότερο από το στούντιο και ανάμεσα στους σπουδαίους μουσικούς θα δείτε τους Ton Scherpenzeel και Colin Bass , ενώ ντράμερ είναι ο Paul Burgess που έπαιξε με τους 10cc αλλά και με τους Jethro Tull. Και βεβαίως τον Andrew Latimer, που φυσικά είναι αυτός που τραγουδά κιόλας και επισκιάζει τα πάντα. Παίζοντας με κείνο τον τόσο ιδιαίτερο τρόπο την κιθάρα, με συγκίνηση, κατανυκτικά σχεδόν και σεις που έτυχε κάποτε να τους δείτε επί σκηνής, καταλαβαίνετε καλά τι εννοώ...
Να είσαι καλά. Το βίντεο το έχω δει από το πρωί 3 φορές. Πρέπει να δουλέψω κιόλας!
Περιμένω το αφιέρωμα που είχες πει πως θα κάνεις.
Μου αρέσουν ιδιαίτερα οι μουσικές των CAMEL αλλά το τραγούδι τους που με κέντρισε ιδιαίτερα,είναι το "never let go", από τον πρώτο τους δίσκο. Επίσης είχα ζητήσει κάτι από "NICE", αλλά τελικά δεν έχω ακούσει κάτι μέχρι σήμερα. Αν πέσει κάτι στα χέρια σου δημοσιευσε μια αναφορά.
Και ένα τελευταίο,μήπως έχεις ακούσει από τους σκανδιναβούς "Draconian" το "the cry of silence" ; Έχει λίγο 'μεταλλικό' ήχο, αλλά νομίζω θα μπορούσε να μπει στα `υποψήφια'.
Βασίλης Χ. Σέρρες
Βασίλη γεια σου. Να παίξουμε λοιπόν "Nice" αύριο Τρίτη 7/8. Οι Draconian είναι καλοί για το είδος που εκπροσωπούν (gothic metal κλπ) αλλά πρέπει να σου πω οτι δε με ενθουσιάζουν, αν και μου αρέσει το δικό τους "She dies" και άλλο ένα που δε θυμάμαι τώρα... Πάντως όχι για Ιδανική εκπομπή... Καλό βράδυ.
Ευτυχως που υπάρχουν και οι έκτακτες εκπομπές ! Αύριο Πέμπτη 9 Αυγούστου 8-10 το βράδυ, αφιέρωμα στους CAMEL !! Συντονιστείτε...
Κατάφερα να ακούσω με ένα φίλο παρέα έστω και λίγο από το αφιέρωμα αυτό. 8.10 - 9.00 περίπου. Η τεχνολογία δεν μας βοήθησε ιδιαίτερα, ένα τραντζιστοράκι αναλογικό είχαμε (στρατό θυμήθηκα!) και πέσαμε πάνω στο nimrodel και λέμε αυτό είναι! Όσο ακούσαμε ήταν πολύ καλό, είμαι σίγουρος και για το υπόλοιπο. Ευχαριστούμε, και καλή συνέχεια. Περιμένω και άλλα αφιερώματα! Να είσαι καλά.
Post a Comment